donderdag 30 december 2010

Feestelijk soepie voor Oud en Nieuw

Dansend het nieuwe jaar in. Zo hoort elk nieuwjaar te worden begroet. Of het nu in de kroeg, een feest of gewoon thuis  is, swingen op een stampende beat. Laat het vuurwerk knallen, verjaag de boze geesten van het afgelopen jaar.  Het wordt iedere dag weer lichter en het nieuwe jaar wenst begroet te worden in een mooie jurk, met bubbels en vrolijkheid.

Op de laatste dag van het jaar wil je niet meer lang in de keuken staan, maar maak je een buffet waar de hele avond en nacht van gesnoept kan worden. Wel feestelijk en in stijl, daarom een mooie soepje, om mee te beginnen. Zo klaar en erg lekker! En dan snel omkleden want we gaan zo dansen....

Feestsoep
6-8 grote garnalen
foelie
tomatenpuree
bloem
visbouillon
boter (echte)
slagroom
zout+peper

Gamba’s koken in water met zout, peper en foelie. Als het water kook visbouillon toevoegen en 15-20 minuten laten koken. In een aparte pan boter smelten en daar de tomatenpuree in bakken (ontzuren), bloem erbij en roeren tot een glad papje, beetje visbouillon toevoegen en de smaak proeven. Gamba’s uit het water halen en deppen met keukenpapier. Slagroom opkloppen (niet helemaal stijf) en toevoegen aan het pureepapje. Visbouillon en pureepapje samenvoegen. Mooi om bij de soepkommen de gamba’s aan de zijkanten te hangen. Het vlees van de gamba’s die dan nog evt. over zijn door de soep heen doen.

maandag 27 december 2010

Slow burger

Het eerste opgeschreven recept van een hamburger stamt uit 1889 en  zou staan in Aunt Babette's Cook BookHandig broodje voor onderweg van Europa naar Amerika of voor de harde werkers aan de spoorweg in de VS. Ondertussen wereldwijd verspreid en langs vele snelwegen en treinstations verkrijgbaar.

Eén, twee keer per jaar bezwijk ik voor de verleiding en neem een stevige hap in een voorgeprepareerde hamburger. En elke keer voel ik me bedrogen. Wat een wattige, smaakloze hap! Dat kan veel beter. Het gaat iets minder fast maar dan heb je de perfecte maaltijd voor na de kerst. Lekker met een smoothie of een milkshake. En natuurlijk met ketchup...., want daar kon zelfs Andy Warhol niet zonder.
Hamburger
tartaar
ciabattabroodjes
bacon
rijpe avocado in plakjes
rode ui in ringen
tomaat in plakjes
gele paprika
mayonaise
beetje ketchup
ijsbergsla
zwarte peper
tabasco
worschestersauce
knoflook
(evt een plakje kaas)

Meng door het gehakt de knoflook, peper, zout, worchestersauce, tabasco door elkaar maak er mooie burgers van (eerst een bal en dan plat drukken). Bak het spek uit zodat het mooie krokante stukjes zijn. Grill de broodjes. Bak het gehakt of nog mooier grill ze op de bbq of in een grillpan. Stapel alles ingrediënten tussen de broodjes.

vrijdag 24 december 2010

Kreeft belle vue

Vlakbij het prachtige hotel Metropole in Brussel ligt een oude bank. Onder de grond ligt een enorme bankkluis waar tegenwoordig de Havanna's uit Cuba op liefhebbers liggen te wachten. In december is de entree verlicht met vele kleine kerstlampjes en staat een vriendelijke neger de mensen vast op te wachten. Links zwemmen dikke kreeften rond in het water en op de bar staan oesters, kokkels en andere schelpdieren te lonken.

Om in de stemming te komen kan je aan de rechterkant vast een cocktailtje drinken. Binnen in de hoge ruimte zitten mensen smakelijk te eten. Voor de trap naar beneden staat een stier. Of toch een rendier ..of een omgekeerde kruiwagen te pronken. Achter ons wordt nog een fles wijn opengetrokken. Meerdere mannen op leeftijd met ingetrokken buikjes en nogal jonge juffrouwen aan hun zij werken schalen vol zeefruit wellustig naar binnen.

We weten weer waarom we graag nog een keer in  Belga Queen willen eten. Voor het geval je de weg naar het restaurant door de sneeuw en kou niet hebt gevonden in elk geval het recept van een van de hoofdmenu's; een klassieker. Nu alleen nog even een levende kreeft thuis zien te krijgen.

Kreeft belle vue
0,5 of 1 kreeft  van min 500 gram pp
2 uien, gesneden
3 wortels, gesneden
tijm
peterselie
scheut witte wijn
prei, gesneden
selderij
zwart gemalen peper
zout
laurier
mayonaise
cocktailsaus (mayo, ketchup, dikke room/creme fraiche, paprikapoeder, scheutje whiskey)

Maak een bouillon van de kruiden en de groente en witte wijn. Wees niet zuinig met de peper. Laat even trekken, door het in elk geval 10 minuten te laten koken. Leg de kreeft in het kokende water (eerst de kop). Zet het water na 2 minuten lager en laat de kreeft nog een minuut of 8 a 10 door sudderen (afh van het gewicht vd kreeft). Haal de kreeft uit het water. Snij de rug overlangs open  - begin bij de kop en dan richting de staart - en verwijder het darmkanaal en de maag eruit. Serveer het met mayonaise en cocktailsaus. Als er voor de eters geen kreeftbestek is, breek dan vast de poten zodat er geen kostbaar kreeftenvlees verloren gaat.

maandag 20 december 2010

Zonnige chili met kidneybonen


Killing me softly with his song was in de jaren zeventig een hit die je werkelijke bijna liet stikken in de mierzoete tonen. De Fugees maakte er later een beter pruimbaar nummer van. Als je nu de radio aanzet, wordt je doodgegooid met eindeloze hoeveelheden kerstmuziek. Een beetje kerstsfeer één of twee dagen voor kerst is prima, maar al weken is de terreur nu bezig. Nog even en je stikt er in. Terwijl we deze opgelegde kerstsfeer helemaal niet nodig hebben.

Een zonnetje over de witte sneeuw tovert iedere stad en landschap om in een sprookje. Saamhorig wachten we met zijn allen op een trein, vliegtuig of glijden we met de fiets aan de hand door de straten. Als helden wordt je binnen gehaald als je de plaats van bestemming hebt bereikt. In dit affe landje moet je het avontuur wel een beetje willen vinden en dat lukt zo prima. Geen wonder dat ze in Australië ook sneeuw willen. Bovenstaande foto  is van een bed and breakfast ergens down under.

Gelukkig is de grijze lucht verdwenen en lokt de sneeuw; kom naar buiten. Op zoek naar een kerstboom en de ingrediënten voor een mooi stevig maal zonder teveel poespas maar wel met één zonnig tintje.

Chili con carne met gedroogde tomaat (van Jamie Oliver)
450 gram rundergehakt
2 uien
1 teen knoflook
chilipoeder (2 afgestreken tl)
1 verse rode peper (zonder de pitjes)
1 tl  komijn
zeezout
zwarte peper gemalen
olijfolie
0,5 kaneelstokje
2 blikken tomaten uit blik
200 gram zongedroogde tomaten op olie
2 blikken kidney bonen
yoghurt
olijfolie
lekker brood
(guacamole)

Gebruik een braadpan met een dikke bodem. Maal de uien en de knoflook fijn in een keukenmachine. Bak het uienknoflookmengsel zacht in de pan. Voeg gesneden rode peper, chilipoeder, komijn  en wat peper en zout toe. Voeg gehakt bij en bak het al roerend bruin. Maal ondertussen de gedroogde tomaat fijn in de keukenmachine. met een beetje olie uit de pot van de gedroogde tomaten zodat het geheel een mooie pasta wordt.

Voeg het toe aan het vlees samen met de tomaten uit blik, kaneel en een wijnglas water. Proef of er zout of peper bij moet. Breng het aan de kook en leg de deksel op de pan. Laat het 1,5 uur zachtjes sudderen. Doe na een uur de afsgespoelde kidneybonen erbij.

Tip maak het een dag van tevoren dan smaakt het de volgende dag nog veel lekkerder en tip 2 maak een dubbele hoeveelheid en vries die in. Serveer het met knapperige brood een frisse salade met wat rucola en een flinke klodder yoghurt. Ook lekker met guacamole.

vrijdag 17 december 2010

Granaatappel in de sneeuw

Buiten is het wit, maagdelijk wit van de pas gevallen sneeuw. Wit als het tafellaken van dit schilderij. Bloedrood steken daarbij de granaatappels van Jan Nederlof af. Het rood van de ondergaande zon; van de frisse wangen van een jong meisje; van de belofte van erotiek en een intense smaak. Niet voor niks het lievelingsfruit van de Griekse godin van de liefde, Aphrodite, en misschien wel de werkelijke appel die Eva in haar mond nam in het Paradijs.

Je vindt de granaatappels in deze wintermaanden bij de Turkse of Marrokaanse groenteboer. En nu we daar toch zijn laten we ons zelf en de groenteman blij maken door flink in te kopen voor een mooie Mezze-maaltijd. In de Delicious van december staat een keur van inspirerende gerechtjes zoals frisse courgettekoekjes met een tahin-yoghurtsausje en kaasdriehoekjes van filodeeg samengesteld door Bill Granger. Hieronder één van deze recepten met natuurlijk.. granaatappel.

Aubergineschotel met granaatappelpitjes (6pp) 
3 aubergines
1 ui fijngesneden
3 knoflooktenen, fijngesneden
1 el geraspte gemberwortel
1 groene peper, fijngesneden
2 tl paprikapoeder
400 gram tomaatblokjes uit blik
400 gram kikkererwten, uitgelekt en afgespoeld
1 el appelstroop (granaatmelasse)
1 el verse munt
1 el verse peterselie
pitjes van een granaatappel
zeezout
olijfolie

Snij de aubergine in plakken van 1 cm. Bak ze, naast elkaar in een flinke laag olijfolie op middelhoog vuur zodat beide kanten goudbruin zijn (in meerdere keren). Laat de plakken uitlekken op keukenpapier. Schenk overtollige olijfolie uit de pan. En bak de ui, knoflook, gember, peper en paprikapoeder al omscheppend tot de ui glazig is. Schep de tomaat, kikkererwten en appelstroop (granaatmelasse) erdoor. Breng het geheel op smaak met zout. Verwarm de oven voor op 180 graden.

Bekleed een ovenschaal met de helft van de aubergineplakken, daarover heen de helft van het mengsel van kikkererwten. Leg de rest van de aubergine over het geheel heen en schep de rest van de kikkererwten boven op. Zet de ovenschaal afgedekt 15 minuten in de oven. Serveer het met bovenop de munt, peterselie en de granaatappelpitjes.

maandag 13 december 2010

Berlusconi wast handen in onschuld

van fotografe Anne Leibowitz voor kalender van Lavazza

Gretig consumeer je mooie meisjes, terwijl je nog een paar smakeloze grapjes maakt. Je gezicht zit als een masker strakgetrokken rond je altijd stralende glimlach. Als God van je eigen bestaan, de redder van de natie, sta je buiten de wet. Dat levert natuurlijk veel jaloerse mensen op. Iedereen wil wel zo mooi, machtig en geliefd zijn als jij.

Ze zagen aan je stoelpoten. Tot nu toe sloeg je ze als lastige vliegen weg, maar nu lijkt de aanval heftiger. Met rustige stem leg je nog een keer uit dat het land niet zonder je kan. Het is namelijk krankzinnig, en onverantwoordelijk om het kabinet in deze tijden van economische crisis te laten vallen....
Je wast je handen in onschuld met je eigen zeep van je eigen afgezogen vet gemaakt door kunstenaar Gianni Motti. Ook morgen zul je wel weer overleven, want jij kan niet verliezen,

Was je handen nogmaals. En nu eerst een aangenaam etensmaal met iets met spekjes om met dominee Gremdaat te spreken.

Pasta met  spekjes
penne
250 gram champignons
peterselie, gehakt
3 ons katenspek in blokjes
150 gram Dana blue (blauwe kaas)
1,5 pakje (magere culi) room
vers gemalen peper

Snij de champignons in vieren of in plakjes. Smelt de kaas in de room. Doe de champignons en het katenspek er bij. Kook de pasta. Doe op het laatste moment peper en peterselie bij de saus. Niet erg Italiaans maar een paar schijfjes banaan smaken prima bij deze saus. Een frisse komkommersalade is ook aan te raden.

zaterdag 11 december 2010

Gerookte forel verjaagt grijze dag

Waaide het maar, flink hard zodat ook de laatste blaadjes los laten van de heen en weer zwiepende takken. Of een flinke stortbui met hagelstenen zo groot als knikkers die grote putten slaan in onschuldig blik van stilstaande auto's. Maar nee alles staat stil. Geen zucht wind, geen beweging in de grijze wattige lucht. De zon breekt nergens door, de lampen in huis zijn aan van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Saaaai.

Laten we de gordijnen sluiten, een vrolijk zonnig muziek opzetten en vast een hapje van het een of ander klaar maken om straks met een glaasje sprankelende wijn te nuttigen. We nestelen ons op de bank met een dik boek en hopen dat we morgen de zon weer mogen begroeten.

Gerookte forel met mierikswortel
gerookte forel
creme fraiche
mierikswortel uit een potje
gemalen witte peper
lekker brood geroosterd (evt met wat olijfolie)
paar zwarte olijven

Snij de gerookte forel in stukjes. Doe er wat creme fraiche, mierikswortel en witte peper bij. Prak alles samen met een vork tot een mooie mousse (niet in de keukenmachine dan wordt het te fijn). Proef en voeg evt. nog wat creme fraiche of mierikswortel toe. Beleg de geroosterde broodjes (bijv geroosterd stokbrood of ciabatta) met de forelmousse en decoreer het met schijfjes zwarte olijf.

donderdag 9 december 2010

New York is net roquefort

Volgens Dali zou New York net een reusachtige gothische roquefort zijn. Vreemde vergelijking. Een uitleg heb ik niet kunnen vinden, behalve dat omdat hij van roquefort hield, de vergelijking introk en de stad vergeleek met het omgekeerde Egypte (geen piramides voor de dood, maar piramides voor de democratie om de dood te overwinnen).

Hij bezocht in jaren dertig deze fascinerende stad met geleend geld van Picasso, een bedrag dat hij overigens nooit terug betaalde. Daarmee werd een grote wens van deze surrealist werkelijkheid.

Hij was er zeer succesvol en verkocht meerdere schilderijen. Als hij vertrekt wordt er een groots surrealistisch bal voor hem georganiseerd met bijna naakte mondaine dames met hoeden als vogelkooien; een man in een bebloed nachthemd met een nachtkastje op zijn hoofd waarin kolibri's zitten verscholen; een gevulde badkuip op de trap die ieder moment over de gasten kan neer storten en een enorme gevilde os met een vulling van grammofoonplaten. Om een beetje een idee te krijgen, bekijk het filmpje van een diner met Dali in New York in 1941 met levende kikkers.

En dit recept zal, hij gezien zijn liefde voor roquefort, vast hebben gewaardeerd. Hij was zo wie zo een kaasliefhebber; de camembert inspireerde hem tot het maken van smeltende uurwerken.

Tomates au roquefort  (4 pp, vegetarisch, NRC Kookboek)
4 vleestomaten
4 sneden geroosterd witbrood
2 tenen knoflook
4 eetlepels zeer dun gesneden peterselie
zout + verse gemalen peper
4 eetlepels olijfolie
160 gram roquefort

Dompel de tomaten 10 minuten in kokend water, spoel ze af in koud water en trek het velletje er vanaf.
Halveer de tomaten horizontaal en verwijder met een lepeltje de zaadjes. Snij het brood in rondjes met een doorsnede gelijk aan die van de tomaten!

Hak de knoflook en de peterselie samen tot een zeer fijn mengsel. Bestrooi de tomaten van binnen met peper en zout. Bestrooi de holtes met het mengsel van knoflook en peterselie en sprenkel er wat olie over. Besprenkel ook de croûtons met olie en zet de tomaten erop de met de snijkant boven. Zet het geheel op de bakplaat en schuif deze in een voorverwarmde oven van 200 graden Celsius, tien minuten of tot de tomaten zacht zijn, maar niet botergaar. Prak intussen de roquefort fijn tot rulle kruimels, verdeel ze over de tomaten en zet het geheel nog 5 minuten terug in de oven tot de kaas gesmolten is en bubbelend heet. Direct serveren.

maandag 6 december 2010

Chocoladeletters in de fondue

Het rijmwoordenboek kan weer worden opgeborgen, al het inpakpapier bij het oud papier. De mooie cadeaus liggen nog even op een stapeltje om stiekem van te genieten en de chocladeletters verdwijnen in de kast. Heel vaak blijven ze daar maar liggen, tot ze een beetje wit uit beginnen te slaan.

Doodzonde want het is toch maar mooi, lekkere chocolade. Een goede reden voor zelfgemaakte fruitbonbons. Doop banaan, mandarijn, ananas of aardbei in de warme chocolade. Mmm
.. En lijkt het je niets maak dan een Dame Blanche met vanilleijs, paar muntblaadjes en warme  gesmolten chocolade (zet de warme chocola in een kannetje zodat je steeds koud ijs combineert met een scheutje warme chocolade).

Chocoladefondue
Pure chocolade(letters)
beetje melk
evt wat cognac of triple sec
fruit
waxinelichtje om het warm te houden

Smelt de chocola met het vocht. Hou het warm op een waxinelichtje en aanvallen maar. Niet te zwaar tafelen want het is wel behoorlijk machtig. Heb je nu nog steeds (pure) letters over, maak dan later in de week een chocoladetaart.

maandag 29 november 2010

Frisse zuurkool uit de oven

John Dominis
Dankzij de Tartaren kennen we de zuurkool. Bij hun lange veroveringstochten namen ze fijngesneden witte kool mee in hun zadeltassen. Terwijl de paarden mijlen afrenden, volken werden veroverd, werd de kool in een paar weken gefermenteerd. Gelukkig bleken ze het lekker te vinden en kwam de zuurkool op het menu. Praktisch was het ook tijdens al die reizen naar verre oorden, want het bleek lang houdbaar.

Thomas Cook deed er ook zijn voordeel mee, want hij voorkwam scheurbuik op de lange ontdekkingstochten over zee, door zuurkool mee te nemen. De kool barst van de vitamine C, iets waar aan boord al snel tekort is. Maar iedere dag stamppot zuurkool gaat op den duur vervelen. Met de Tartaren in het achterhoofd maken we op een dag als vandaag  (waarin we ook wel wat vitamine C kunnen gebruiken) een variant uit de buurt van Rusland/Mongolië.

Zuurkool met komkommer
400-500 gram zuurkool
1 komkommer
knoflook
2 uien
2 ons beenham
1 ons oude kaas geraspt
champignons
1 kilo bloemige geschilde aardappels
zout
beetje melk, evt wat boter voor door de aardappelpuree

Laat de zuurkool uitlekken, snij de uitjes  en de knoflook fijn. Verwarm de oven voor op 180 graden. Snij de champignons in plakjes, schil de komkommer en maak daar ook plakjes van. Doe de zuurkool in een koekenpan of wok en voeg de uien en knoflook toe. Bak dit samen op een groot vuur een minuut of 15. Zet water op en kook de aardappels.  Neem een ovenschaal en smeer deze in met boter.

Maak een dun eerste laagje zuurkool en bedek die met ham. Vervolgens de komkommer, de champignons en de geraspte kaas. Dan weer laagje zuurkool etc. Kaas is de laatste laag en dan gaat de schaal voor 20 minuten de oven in. Maak van de aardappels een smeuïge puree.

vrijdag 26 november 2010

Eb in Utrecht

Tegen de stroom in, bruist het culturele leven van Utrecht. Stichting Sophie heeft voor vijf jaar het oude gebouw van de lerarenopleiding in Utrecht te leen gekregen waardoor er in een keer een enorme hoeveelheid ruimte is onstaan voor ateliers, tentoonstellingen, eten, discussie, dansen, cursussen etc.

Gisteren de opening en al vele lokalen vol met Utrechtse kunstwerken. Eén kunstenaar viel meteen op. Leen Kessels weet van steen zee te maken zoals dit werk Eb.
Nog meer wonderlijke schoonheid; geniet  nu de winter echt is begonnen van de uitvliegende pinquins.

dinsdag 23 november 2010

Nutteloze Noodzaak

Heeft kunst nut? Tsja daar valt over de discussieren. Het verrijkt ons leven, het is onze spiegel, het verbeeldt onze dromen, verwart, inspireert en onroert. Ramsey Nasr schreef er een treffend gedicht/politiek manifest over voor de opening van Oerol 2010 met de verkiezingsuitslag in het achterhoofd. Gisteren werd het terecht tijdens Leve de beschaving opnieuw uitgesproken. Jammer dat het niet was gekozen als slot van de avond.

Hieronder een deel van het gedicht (zie voor hele gedicht de site van Ramsey Nasr)

UIT NUTTELOZE NOODZAAK- Ramsey Nasr
...ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut
maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken

de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen

maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen

bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode

uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht

Mag er niet bezuinigd worden op cultuur? Natuurlijk wel, ook de culturele huisjes zijn niet heilig. En er komen leuke nieuwe initiatieven voort uit de dichtdraaiende subsidiekraan. Maar het moet wel evenredig zijn en niet uit rancune. Voor je het weet is het kind met het badwater weggegooid en houden we onderin de badkuip alleen grijs zand over.

maandag 22 november 2010

Focaccia: iedere dag feest

Uit meer dan meel, gist en olijfolie bestaat een focaccia eigenlijk niet. Als je wat verse gist haalt bij de bakker en die in je vriezer legt, kan je op ieder moment van de week zo een focaccia uit je oven toveren.

Voor bij de borrel, bij de lunch met een warme tomatensoepje of samen met de gegrilde groenten van vorige week. Eenvoudig klaar te maken, maar het kost wel wat tijd omdat het geheim van de focaccia voor een deel in het goed laten rijzen zit.

De oorspong van dit brood is lastig te achterhalen. De Etrusken zouden er al van gesmuld hebben. Anderen beweren dat Genua de bakermat is van de focaccia en dat de naam afstamt van het Latijnse woord focus wat haard betekent.

Focaccia met olijven en rozemarijn
300 gram bloem
160 gram (zwarte) olijven (taggia, andere door midden snijden)
goede olijfolie
170 ml lauwwarmwater
6 gram verse gist (1 zakje gedroogde gist)
1 theelepel zout
rozemarijn
grof zeezout

Doe de bloem samen met de olijven in een kom. Maak in het midden een kuiltje. Meng 1 eetlepel olijfolie met water, gist en zout. Giet het mengsel in het kuiltje en meng het tot een samenhangend deeg. Kneed het deeg in een golvende beweging om er lucht in te krijgen. Zodra de kleur en de structuur mooie egaal zijn, besprenkel je het deeg met een scheutje olijfolie.Verdeel de olie zachtjes met je vingers door het deeg. Dek het af met huishoudfolie en laat het 35 minuten op een droge, warme plek staan.

Bestrooi het oppervlak van het deeg met meel en 'keer het" door telkens van de rand kleine stukken naar de tegenovergestelde kant van de kom te drukken zodat het meel geheel wordt opgenomen. Als je helemaal rond bent geweest herhaal je de handeling nog tweemaal (inclusief wat meel over het deeg heen). Schenk er opnieuw een straaltje olijfolie overheen, verdeel het weer met de vingers en laat het nog eens 35 minuten rusten.

Verdeel 1,5 lepel olijfolie in de bakvorm (ik gebruik een siliconebakvorm van 24 x 20). Rol het deeg uit en verdeel het gelijkmatig over de bakvorm. Zorg dat de olijven niet teveel uitsteken. Bestrooi het deeg met gehakte rozemarijn en wat zeezout. Druk heel licht gelijkmatige kuiltjes in het deeg. Dek het af met een schone theedoek en laat het nog een keer 10 minuten staan.Verwarm de oven voor op 225 graden. Schenk voor het bakken  gelijkmatig 1,5 eetlepel olijfolie over het geheel. Bak het brood in een minuut of16 minuten klaar. En smullen maar.

vrijdag 19 november 2010

Lets go crazy! Prince op zijn best

En daar stond de meest levende funky man op aarde dan opeens in Arnhem. Super cool met een prachtig fel turquoise overhemd met een kraag tot aan zijn oren, een perfect gesneden pak en een enorme zonnebril, waar menig filmster in Cannes jaloers op is.

En hij had er zin in! Prince toverde swingend op hoge hakken met zijn vette gitaarklanken, sexy stem en gelikte achtergrond- zangeressen het grijze Holland om in een dampend intiem feestje. Zo hoort een feestje te zijn. Lets go crazy!

Speciaal voor deze veganistische prins een souperhapje.

Linzenballetjes, 12 stuks
1 blik gram rode linzen
3 bosuitjes
2 tenen knoflook
komijn
40 gram broodkruim (lieftst oud volkorenbrood)
70 gram geraspte kaas
halve courgette geraspt
70 gram polenta (maismeel) of bloem
olie om in te frituren

Bedek linzen met water,breng ze aan de kook. Deksel er op en in 10 minuten op laag vuur gaar laten worden. Afgieten en afspoelen onder de koude kraan. Doe helft van de linzen in de keuken- machine samen met knoflook en bosui en maal het fijn.

Meng het met de rest van de linzen, brood en kaas en courgette. Maak er balletjes van en rol ze licht  door de polenta of bloem. Frituur ze in 1 minuut goudbruin matig warme olie (niet allemaal te gelijk). Laten uitlekken op keukenpapier. Lekker bij bijv een tomatentaartje en een frisse lichte salade met kappertjes en bosui.

woensdag 17 november 2010

Mediterraan dieet werelderfgoed

Het mediterrane dieet is in Nairobi door Unesco aangewezen als werelderfgoed. Veel groenten, vis en olijfolie verwerkt in gerechten uit de Italiaanse, Spaanse, Franse, Griekse en  Marrokaanse keuken, vaak gecombineerd met een glaasje wijn uit een van de omliggende wijngaarden. Vaak een lust voor het oog en de smaakpapillen. Ook nog erg gezond, maar hoe kan het ook anders als je de zon van je bord kan plukken. Sluit de gordijnen op deze grijze dag en geniet van een mediterraan recept.

Gegrilde groenten
venkel
(cherry)tomaatjes
rode ui
paprika
aubergine
balsamico azijn
olijfolie
zwarte peper en zout

Kruis de tomaatjes, snij venkel, aubergine, paprika en venkel in gelijke stukken. Leg ze gelijkmatig in een ovenschaal met wat olijfolie. Grill ze tot ze zacht worden. Draai ze af en toe. Schenk wat balsamico azijn over de groente. Ook lekker met groene asperges en een paar dunne plakjes Parmezaanse kaas en evt wat extra olie. Mooi als voorafje of lunch met bijv. zelfgemaakte focaccia of Turks brood of als bijgerecht bij een gebakken visje. Vergeet er niet een heilzaam glas rode wijn bij te drinken.

zondag 14 november 2010

Langoustines met Pernod

Bijna een kilometer diep graven langoustines lange gangen in de bodem van de zee. Vrouwtjes leggen daar hun eieren en laten zich van van het begin van de herfst tot het einde van de lente nauwelijks zien.

Als ze uit hun zoute mollenbestaan een luchtje gaan scheppen om een hapje van het een of ander te nuttigen dan doen ze dat altijd laat op de dag als de zon allang verdwenen is. Er zit dan ook maar weinig vlees aan de lange schaarachtige armen. Maar met de smaak is weinig mis, zeker als je die versterkt met een vleugje anijs van de Pernod.

Gegrilde langoustines met pernod (uit Rick Steins Verse vis), 4 pp
16 gekookte langoustines
2 sjalotjes fijngehakt
0,5 el grof gehakte dragon
0,5 el grof gehalte platte peterselie
1 theelepel dijonmosterd
1 theelepel sojasaus
6 el olijfolie
1,5 el citroensap
1 theelepel Pernod
zout en zwarte peper uit de molen
50 gram roomboter

Zet de grill op de hoogste stand. Snij de langoustines met een scherp mes in de lengte open. Schep de inhoud van de kop en de evt eitje er uit en doe het in een kommetje. Roer daar de dragon, peterselie, mosterd, sojasaus, pernod, olijfolie en citroensap door. Breng het op smaak met een beetje peper en zout.

Leg de langoustines met het snijvlak naar boven op een bakplaat (of evt grillpan of bbq) en smeer ze in met boter. Bestrooi ze met wat peper en zout. Gril ze 1 tot 2 minuten, tot de schaal en het vlees goed warm zijn.

Haal ze uit de grill en leg de langoustines per vier op een bordje. Doe een beetje van de dressing op de langoustines en serveer de rest van de dressing apart. Lekker met knapperig brood.

Als je verse langoustines hebt weten te krijgen, wat in Nederland bijna niet voorkomt, kook de langoustines dan eerst in een schaaldierenbouillon (of als dat allemaal niet voorradig is een pan met zout water). Breng het water/bouillon aan de kook, en doe de langoustines in de pan, laat het opnieuw koken en haal de langoustines er naar 2-5 minuten weer uit.

zaterdag 13 november 2010

Winters licht danst door de nacht

Verwaaide lampionnen van Sint Maarten liggen in de struiken. Sinterklaas zijn rode mantel bolt rond de witte rug van de schimmel. Nog even en het is al weer donker. Dicht achter de hete kachel warmen we onze handen. Lekker knus.

Maar nee we gaan er op uit. Uit die trui en suffigheid. We glijden in een mooi zijden jurkje, schoenen van fijn leer aan de voeten. Op weg naar een chique brasserie met kokkels, kreeft en oesters en bellen witte wijn. De vuurtoren van Hopper wijst ons de weg naar het ballet van duizend jaar vrede. En straks laat in nacht, vol van beelden en ritme, weer terug naar huis.

woensdag 10 november 2010

Avocadosalsa met spoonachos

Verrassend goed idee van Denis Bostandzic. Nachos in de vorm van een lepel zodat je er lekker veel op kan doen. Bijvoorbeeld  een frisse pittige avocadosalade.

Avocadosalsa
1 avocado, geschild en pit eruit
1 lente-uitje
2 el olie
1 geraspte limoen
sap van 1 limoen
zout en basterdsuiker
1 teen knoflook, in dunne plakjes gesneden
0,5 jalapenõ peper gesneden.
1 el platte peterselie, gehakt
1 el koriander, gehakt
1 el amandelschaafsel

Snijd de geschilde avocado in stukjes en het lente-uitje in ringetjes. Meng dit vervolgens met olie, limoenrasp en sap, zout, het pepertje, iets suiker en knoflook. Laat het mengsel een half uurtje staan en voeg vervolgens de kruiden en het amandelschaafsel toe. Laat de salsa nog een half uurtje afgedekt staan.

dinsdag 9 november 2010

Onbereikbaar eiland in Amsterdam

Heel dichtbij en toch veraf. Als u een tientje of meer stort komt uw ideale eiland dichterbij. Kunstenaar Van Munster creeert in Amsterdam  met witte stranden, een luxe villa met waterval, aanlegsteiger en een eeuwig bloeiende Japanse kers een eiland vol verlangen. Je kan het bijna aanraken en 's avonds is er licht maar bereiken doe je het fysiek nooit. Tijd voor een strandfeestje in je hoofd.

zondag 7 november 2010

Gaudi's dieet

Sagrada Familia 1915
Eten heeft Gaudi nooit kunnen inspireren. Hij leefde op een streng vegetarische dieet van brood, water, olijfolie en wat groente. Met het idee dat de helft van de maag leeg moest blijven voor God. "Don't live to eat, eat to live", was zijn motto.

Zijn inspiratie kwam van de natuur in Catalonie. Hij wilde met zijn uitzonderlijke scheppingen dicht bij God komen zonder hem te evenaren. Zijn imposantste, niet zijn mooiste, werk is de Sagrada Familia. Een kathedraal voor de armen die nog lang niet klaar is en ondertussen al gerestaureerd wordt. Zelfs de Paus kan niet om deze koekenbakker heen.

Tijdgenoten van Gaudi, als Picassco, Dali, Orwell vonden hem maar een devote griezel met een creatieve wansmaak. Maar het gewone volk heeft hem altijd omarmd. En wie kan ook niet houden van zijn fantasierijke bouwsels, die misschien wel in zijn brein zijn ontstaan om de schaarste van het voedsel te compenseren.

Voor een dagje is zo'n dieet trouwens best te doen. Koop lekker brood, mooie rijpe tomaten, goede olijfolie, knoflook en wat zout.

Brood volgens Catalaans gebruik
stevig brood
rijpe smaakvolle tomaat
knoflook
evt wat zout.
olijfolie

Smeer het brood in met knoflook en tomaat en giet daar een beetje olijfolie op. Heel lekker en gezond.

dinsdag 2 november 2010

Parelhoen met sjalottenroomsaus

De poelepetaat of parelhoen is een wonderlijke beest. Prachtige gestippelde veren worden ontsierd door een ouwe nek vol rimpels, ontsierende lellen en uitpuilende ogen. De parelhoen van  kunstenaar Jasper van Oostland heeft een vriendelijke uitstraling - ondanks of dankzij de trui die hij aan heeft gekregen- maar meestal kijken ze redelijk agressief uit hun ogen.

 De parelhoen komt van oorsprong uit Afrika maar belanden al bij de Romeinen in de pan.Volgens de Grieken zijn parelhoenders eigenlijk treurende koningskinderen. Ze waren zo verdrietig over hun overleden broer dat Zeus ze in parelhoenders veranderden. De tranen stolde in de veren tot mooie witte stippen.

Parelhoen met sjalottenroomsaus (4 pp)
500 gram parelhoen
0,5 theelepel salie
0,5 theelepel rozemarijn
0,5 theelepel tijm
zout + peper
1 stengel bleekselderij
100 gram wortels
1 ui
3 sjalotjes
75 gram margarine
1 eetlepel olijfolie
0,5 liter witte wijn
zout en peper
kippenfond (minder lekker maar evt kippenbouillonblokje)
een achtste liter slagroom
boter
zout en zwart gemalen peper
aluminiumfolie

Kruiden mengen en bestrooien aan de binnenkant van het vlees. Buitenkant van het vlees bestrooien met zout en peper. Bleeksselderij, wortels en ui snijden. In een braadpan margarine en olie verhitten.Vlees in 15 minuten bruinbakken.Voeg de groente, wijn, fond, zout en peper toevoegen. Deksel op de pan en 45 minuten laten stoven.Vlees regelmatig bedruipen met het stoofvocht.

Sjalotjes fijnsnipperen en fruiten in een klein pannetje.Grote schaal voorverwarmen. Het vlees in de schaal leggen en afdekken met aluminiumfolie. Stoofvocht zeven boven een pannetje.Vocht flink  inkoken tot zeker de helft. Sjalotten toevoegen, Slagroom er doorheen roeren tot een lichtgebonden saus. Op smaak brengen met zout en peper. Lekker met aardappelpuree.

zondag 31 oktober 2010

Eetbare feestjurk

Voor 100.000 dollar kan je je even Lady Gaga wanen. Restaurant 'Homestead Steakhouse' maakt voor dat bedrag een jurk op maat van rund- en varkensvlees. Hou er wel rekening mee dat je op het feest als een Assepoester moet gedragen, want langer dan een uur blijft de jurk niet goed. Terug naar de keuken voor de klok twaalf slaat, maar met voldoende vlees voor de komende maand in de vriezer.

Ik ruil deze jurk met liefde in voor een jurk gemaakt van stoffen van rode ui, aardbeitjes en verse munt. Smakelijker en mooier. Tijdens de Designweek van Eindhoven is ook de Amsterdamse Culinaire Werkplaats van Marjolien Wintjes en Eric Meursing aanwezig. Ze maken eetbare stoffen van groente en fruit. Onder het motto "think global, eat local" komen alle groenten en fruit uit de buurt.

Leuk als onderdeel van een gerecht, maar ook te verwerken in bijvoorbeeld een trouwjurk. Zo' n jurk moet bijzonder zijn, mooi en wordt, als het goed is, maar één keer gedragen. Het ís toch een mooie gedachte dat je de jurk tijdens de huwelijksnacht langzaam uitdoet door hem hapje voor hapje samen op te eten. 
(Wil je toch liever niet iets eetbaars aan, maar wel genieten van de kleuren en structuren van groente en fruit schaf dan bijvoorbeeld een wortelvaas aan van Geke Wouters)

donderdag 28 oktober 2010

Waddenpoezie van Pé Okx


Bij het krieken van de dag beweegt een man zich voort boven het drooggevallen Wad. Door met een zware hamer palen in het zand te slaan en daar vervolgens over te lopen baant hij zich een weg. In een wankel evenwicht beweegt hij zich voort, over een eindeloze rij palen, met voor zich de leegte van het landschap.

Ga er echt even voor zitten en geniet van de schoonheid van Boezemland gecreëerd door het landschap en kunstenaar Pé Okx.

zondag 24 oktober 2010

Porscheromantiek

Zie je jezelf al weggrijden in deze prachtige Porsche. Het eerste model dat Amerika probeerde te veroveren. De hemel is strak blauw, de wind speelt met de bladeren. Tijd voor een warme trui, laarzen, leren handschoenen en een strakke zonnebril. Naar het bos sjezen we op volle snelheid door het Gooi. Na een lange wandeling, leggen we een plaid neer in de beschutting van de bolide en eten een welverdiend broodjes vitello tonnato met een glaasje champagne.

Vitello tonnato
500 gram kalfsfricandeau
6 ansjovis
blikje tonijn
mayonaise
kappertjes
olijfolie
citroensap
4 ciabattabroodjes
rucola
paar grote appelkappertjes
witte peper
zout
tijm
witte wijn
knoflook
vleesthermometer

Braad de fricandeau met een beetje olijfolie in een pan. Dit wijkt af van het officiele recept waar je het vlees kookt , maar ik vind dit lekkerder. Verwarm de oven voor op 140 graden. Doe voorzichtig wat peper en zout op het vlees. Leg het vlees in braadslee met wat witte wijn, tijm, wat verse knoflook in de oven. En braadt het mooi rose in een minuut of 30. Als de kerntemperatuur  op de vleesthermometer tussen de 65 en 70 graden aanwijst, is het vlees goed.

Ondertussen maak je de tonijnsaus. Meng de mayonaise (helemaal mooi als je die ook zelf maakt), uitgelekt blikje tonijn, kappertjes, ansjovis en wat citroensap en maak er een mooie egale massa van in de keukenmachine. Proef of het naar je zin is.

Snij het vlees in mooie dunne plakken. Neem de saus, de rucola, de appelkappertjes en het gesneden vlees apart mee en beleg het vlak voor je het op eet samen op een ciabattabroodje. Vergeet niet bijtijds een glaasje champagne in te schenken. En als er dan toch onverwacht een bui valt heb je in elk geval een heerlijk voorgerecht (tip: ook een mooi onderdeel van een buffet)

vrijdag 22 oktober 2010

Gouden Hanekammen met cognac

Verleidelijk woven de gouden hanekammen tijdens de eerste dag van de eerste editie van de streekweken in Utrecht naar me toe. Ik negeerde ze nog even. Proefde eerst allerlei andere gekweekte soorten, maar kon het uiteindelijk niet laten en kocht een hele zak vol cantharellen. Nu het weer definitief is omgeslagen en de wind vrijspel heeft tussen de rode, gele en bruine bladeren maken we ons op voor weer een echte herfstmaaltijd ditmaal met paddestoelen en wild.

Cantharellen met hert
4 hertenbiefstukjes
1 dl cognac
potje wildfond
sjalotje genipperd
zwarte gemalen peper
zout
80 gram boter
250 gram cantharellen
beetje  verse knoflook

Kook de wildfond samen me de cognac in tot je ongeveer 1 dl over hebt. Bak de hertenbiefstukjes mooi bruin in 4-6 minuten afhankelijk van de dikte en je smaak. Haal ze uit de pan en hou ze warm in aluminiumfolie. Bak in het achtergebleven vet de paddestoelen samen met de knoflook en het sjalotje. Maak de saus af door bij de cantharellen de fond te voegen en er rustig klontjes boter door te roeren. Evt. beetje extra zout en peper toevoegen.

dinsdag 19 oktober 2010

Everzwijn rukt op

De everzwijnen rukken op. In grotengetalen vernielen ze de achtertuin van meneer Paasman keer op keer. En die heeft daar schoon genoeg van. Is dit aan de rand van de Veluwe bij Putten, een maand geleden hielden deze snode snuiters huis in het centrum van Epe.

Kennelijk is de te weinig lebensraum voor de evers of misschien vervelen ze zich daar op de Veluwe. Nieuwsgierig als ze zijn wandelen ze doodgemoederd over, de door ons, getekende grenzen. Jammer voor ze dat het hele idee om natuurgebieden met elkaar te verbinden via tunnels, bruggen en speciale (snel)wegen wat dit kabinet betreft van de baan is. En dat terwijl er net berekend is dat wilde dieren in Nederland meer oplevert dan ze kosten.

Wij mensen houden van wild en trekken er daarom graag op uit om ze te spotten. Mooi om te zien, maar ook lekker op het bord...

Wildzwijnhaasje met provencaalse kruiden (2pp)
250 gram haasje van een wild zwijn (kan ook met varkenshaas)
15 groene olijven
1 teen knoflook
2 tl verse provencaalse kruiden
houten prikkertjes

Snij de olijven in stukjes. Haal de knoflook door de knoflookpers of snij de knoflook heel fijn . Meng de olijven, knoflook en de provencaalse kruiden doorelkaar. Everhaasje aan weerszijden insnijden. Vullen met mengsel. Haasje met prikkers vastzetten. Bakken de gevulde haasje mooi bruin in een minuut of 8-10. Van binnen mag het nog een beetje rose zijn. Lekker met frietjes of gebakken aardappeltjes met kleine kort gekookte spruitjes of geroerbakte groene asperges.

zaterdag 16 oktober 2010

Hollandse garnaal op zijn Zweeds

Terwijl de zeeën steeds leger worden, is dit jaar de grijze of Hollandse garnalenvangst ongekend hoog; de prijs voor de garnalenvissers is ongekend laag. Als consument merken we er nog niet veel van, maar dat kan nog komen. Het grijze goud is veruit de lekkerste garnaal die er is. Haal op de markt of direct van de visser een flinke portie garnalen. Pel ze (en bewaar de schalen voor een mooi bisque) boven een krant. Een heerlijk prutswerkje met als beloning smaakvolle Hollandse garnaaltjes.

Gewoon vers al erg lekker. Maar met  een beetje cocktailsaus ook niets mis mee. Maar vandaag maken we een spannendere variant van dit ouderwetse voorgerecht. We houden wel van een mix van nationaliteiten. We denken zo maar dat een Zweeds tintje de Hollandse garnalen goed zal doen.

Garnalencocktailsaus op zijn Zweeds
0,5 eetlepel venkelzaad
beetje kerrie
3 eetlepels mayonnaise
2 eetlepels crème fraiche
theelepeltje mosterd
1,5 eetlepel ketchup
1 eetlepel jonge jenever
beetje worcestersaus
zout en peper
1 fijngesneden sjalot
verse dille klein gesneden
300 gram Hollandse garnalen (recept is voor 600 gram)

Alles behalve de garnalen door elkaar roeren. Serveer op een mooi bordje de garnalen met daarop wat saus en als garnering een dilletakje en evt. een dun schijfje citroen. Lekker met licht geroosterd wit brood zonder korstjes.

vrijdag 8 oktober 2010

Zeeliefhebbers vangen bot

fotograaf Hugo Schuitemaker

Bij de zandgronden van de Rode Klif bij Warns zwemt een bijzonder visje: de Laaksumer bot. Sinds een jaar een officieel streekproduct. Eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, laat staan gegeten. Maar daar gaat verandering in komen dankzij het bijzondere initiatief Zeeliefhebbers van Hugo Schuitemaker.

Regelmatig gaat Zeeliefhebbers op pad met kleine en innovatieve vissers en legt ze vast op de plaat. Het idee is om zo vergeten visjes weer onder de aandacht te brengen. De vissen zijn niet alleen te bezichtigen je kan ze ook proeven. Het weer moet wel meewerken want afgelopen winter vingen de (zee)liefhebbers bot door de vorst.

woensdag 6 oktober 2010

Vuurtoren zoekt zee

Hoog in de bergen van Zwitserland staat sinds kort een Hollandse vuurtoren te stralen op zoek naar grijze golven en schepen in nood. Ze staat op 2046 meter hoog bij het dorpje Tujetsch/Sedrun bij de oorsprong van de Rijn.

Met haar ritmische stralen verlicht ze de sneeuw op de toppen van de bergen en raakt ze soms het water van het meer van Genève. Maar haar verlangen reikt verder. Ze zoekt het zout, stoere zeebonken en haar vriend Neptunes.

Ze stuurt straaltjes hoop naar de zalmforellen (Omble Chevalier) in de  rivier  in de hoop dat ze de Noordzee zullen bereiken. In 2012 zal een schip haar verlangen proberen te beantwoorden.

Zalmforel
forse zalmforelfilet van ruim een pond (of twee kleinere)
2.5 dl. witte wijn (Pinot blanc)
1 sjalot
5 peperkorrels
2 eierdooiers (op kamertemperatuur)
1 dl. slagroom
1 el. citroenrasp
1 tl. citroensap
Peper  en zout

Hak het sjalotje en kneus de peperkorrels. Kook twee deciliter wijn samen met het gehakte sjalotje en de gekneusde peperkorrels in tot er nog een beetje vocht over is. Zeef het vocht en laat het afkoelen. Bestrijk één kant van de vis met olie en bestrooi de vis met peper en zout. Verwarm de grill voor.
Doe ondertussen het ingekookte vocht samen met de eidooiers in een kom en zet deze kom in een heet waterbad (au bain marie). Klop de eidooiers op een laag vuur met tot deze dik en schuimig is. Schenk hier al kloppend steeds een beetje witte wijn bij en blijf kloppen tot een mooie gebonden saus ontstaan is. Als de saus niet pakt kan je de saus proberen te redden met een extra eidooier. Klop de slagroom door de saus en breng de saus op smaak met citroenrasp, citroensap, peper en zout. Houd de saus warm.
Leg de vis met de ingesmeerde kant naar boven op een bakplaat of met aluminiumfolie belegd rooster en grilleer de zalmforel de onder de voorverwarmde ovengrill in circa zes minuten gaar en mooi bruin. In de zomer kan je de vis ook op het houtskoolvuurtje van de bbq klaar maken

maandag 4 oktober 2010

Hoerenpasta

De week is weer begonnen, maar de zon doet net of het nog weekend is en schijnt er lustig op los. De eerste blaadjes kleuren al rood en geel, de ijsjeswinkel is gesloten maar het voelt buiten aan als een zwoele zomerdag in Italië. We zoeken naar een passend gerecht. Een recept met zon, pit, een beetje hitte maar ook een-voudig, goedkoop (het is tenslotte maandag) en snel klaar te maken. Het wordt Pasta Puta, pasta voor de meisjes van plezier of ook Pasta Putanesca genoemd; pasta op de wijze van de hoer. Het komt waarschijnlijk uit Napels, maar over de oorsprong van het recept zijn vele verhalen.

Mannen die prostituees bezoeken zouden na de eerste wip een bordje voorgezet krijgen zodat ze opnieuw zin kregen en hun laatste geld in het bordeel achterlieten. Een ander verhaal gaat over vrouwen die 's middags lagen te rollenbollen en dit recept klaar maakte voor hun man omdat ze geen tijd meer hadden om uitgebreid te koken. Maar misschien heet het recept wel gewoon zo omdat het heet, intens van smaak, warm en rood van kleur is.

Tijd of geen tijd maak een dubbele portie want de volgende dag smaakt deze pasta nog intenser.

Pasta Puta
blikje ansjovisfilets
3-4  tenen knoflook
1 rode Spaanse peper (sambal kan ook)
500 gr pasta
2 blikken gepelde tomaten
200 ml droge rode wijn
2 el kappertjes
2 el zwarte olijven in plakjes gesneden

Laat de ansjovisfilets uitlekken  snij ze fijn. Snij de knoflook heel fijn. Spaanse peper wassen en steelaanzet wegsnijden. Als je van flink pittig houdt laat je de zaadjes zitten. Haal anders de zaadjes eruit. Of als je geen peper in de buurt hebt gebruik je wat sambal.

Tomaten uit blik kleinsnijden.Verhit wat olijfolie verhitten in een pan  en bak de ansjovis en knoflook en Spaanse peper kort.Tomaten en wijn toevoegen. Laat het op een laag vuurtje nog minimaal 30, maar liefst langer minuten sudderen.

Kook in een grote pan water met 1 el zout. Pasta el dente gaar koken. Proef de saus en voeg eventueel een pietsje suiker. Op het laatst de olijven en kappertjes toevoegen, nog even goed doorroeren, zodat alles warm is.  Eventueel wat kookvocht toevoegen. Lekker met wat stoere brood erbij en een glas volle rode wijn.

Er hoort officieel geen kaas op deze pasta, maar je kan er voor de liefhebbers natuurlijk altijd een handje geraspte Parmezaan bijzetten. Kunstenares Patricia A. Reed doet dat in elk geval wel (zie boven), maar die woont dan ook in Amerika.

vrijdag 1 oktober 2010

Tafelromantiek Rutte-Verhagen...


Zullen we een hapje gaan eten? Wie vroeg wie, deze op het eerste gezicht zo onschuldige vraag? Ik weet een heel mooi tentje, dat zal je vast waarderen. Was het vervolg. De lucht was zwoel en vol belofte, het was eind juli.

En daar zaten ze dan. Allebei licht opgewonden nippend aan een goed glas wijn. Voorzichtig tasten ze elkaar af terwijl een coquille  met zwarte truffel naar binnen glijdt en wordt vergeleken met de dungesneden rauwe ossenhaas met gerookte ganzenlever. Wegdromend over het stel dat ze samen kunnen vormen. Hoe ze samen straks aan het roer staan. Liefde op het eerste gezicht. Of ze het toetje nog gehaald hebben is niet bekend...  

Al in een vroeg stadium werd de bodem gelegd voor een duurzame relatie. Eén die al snel van menu veranderde; geen kreeft, gegrilde tarbot en Bordeaux maar pizza, ravioli en afhaalChinees. Benieuwd wat ze zullen eten als het huwelijk echt beklonken wordt volgende week. In elk geval met een toetje. Ik zou zeggen chocolademousse met gebakken peren.

Chocolademousse
150 gram pure chocolade
5 eiwitten
175 slagroom

Klop de slagroom licht stijf. Smelt de chocolade in een pannentje. Sla de eiwitten tot lange pieken en spatel voorzichtig de chocolade er doorheen. Vouw daarna de slagroom losjes door het chocolademengsel. Laat het opstijven in de koelkast. Lekker met zachte verse peren.
Evt wat cacaopoeder en poedersuiker gebruiken voor versiering

maandag 27 september 2010

Gefrituurd bier

Als je wil kan je werkelijk alles frituren. IJs, chocolade, bananen, marsen. Als je de olie maar flink heet laat worden kan je er van alles ingooien. In Noord-Engeland verwerken ze zelfs hele diepvriespizza's in de frituur. Het is maar wat je lekker vindt...

In het culinaire oord Texas houden ze ook heel erg van gefrituurd eten. Ieder jaar houden ze daar een wedstrijd en dit jaar gaat Mark Zable naar huis met de prijs voor het meest creatieve gerecht; gefrituurd bier. Drie jaar heeft hij er aan gewerkt onder het motto: waarom zou je bier drinken als je het ook kan eten. De alcohol blijft vloeibaar doordat het wordt beschermt door een pretzelachtig raviolideegje. Of het ook lekker is, vertelt het verhaal niet. De prijs voor lekkerste gerecht ging in elk geval naar een ander recept: een gefrituurde pastei.

Nu zijn we zelf ook niet vies van gefrituurd eten. Graag eet ik een bitterbal, frietjes, tempura of inktvisringetjes in een bierbeslagje. Niet erg orgineel, wel lekker.

Gefrituurde inktvisringen
200 gram inktvisringetjes
1 citroen
100 gram bloem
0,5 flesje bier
snufje zout
olijfolie

Spoel de inktvisringetjes schoon met koud water. Pocheer ze (water niet laten koken!) 5 minuten in water. Laat ze uitlekken in een vergiet en besprenkel ze met de helft van de citroen. Roer in een kom de bloem, het bier en het zout door elkaar tot een glad beslag. Verhit de olie en haal telkens zes inktvisringetjes door het beslag en bak ze in een paar minuten lichtbruin en knapperig. Laat de inktvis op een vergiet met keukenpapier uitlekken en besprenkel ze met de rest van de citroen.

zaterdag 25 september 2010

Brandend vlees

Rauw is het terrein in Amsterdam-Noord. Niks loopt recht, mensen met donkere, stoere, beetje haveloze kleding lopen vrolijk rond door de plassen. Donkere wolken verschijnen maar dat deert niemand. Er is een grote roestige ketel waarin al het afval wordt verwerkt en die later op de avond de redding blijkt te zijn van kleumende meisjes.

Het terrein loopt schuin af en bovenaan zie je het IJ liggen en daarachter de stad, Amsterdam. Een mooi vergezicht maar wij gaan daar niet naar toe. We geven ons over aan de woeste klanken van menig dj en zijn in afwachting van het orkest van vuur. Terwijl een robot met een enorme hanekam het ritme opstuwt verlangen we naar een vogel, een feniks die voor onze ogen in de fik gaat.Vele vlammen verwarmen ons, maar de ultieme fik is pas vanavond. Robodock is back!

Honger brengt ons naar de - op het oog niet erg georganiseerde- eetstalletjes. Tientallen eieren sissen tegelijk op een gloedhete plaat, in een enorme wok worden verse groenten klaar gemaakt en er is kaasfondue in een uitgehold broodje. Maar het meest in het oog springt toch een klein kraampje met daarin twee enthousiaste dames die met gasbranders mooie stukjes biefstuk bewerken. De testeron is voelbaar. Rondom dit karretje bevinden zich voornamelijke echte kerels en wat willen die? Vlees en dan het liefst aangereikt door mooie juffrouwen.

Het ziet er spannende uit die lapjes vlees in de gasbrander maar niet meteen heel smakelijk. Toch even proberen. Het vlees is gemarineerd in knoflook, olie, flink wat zout en wat kruiden. En het is heel erg lekker.
Vandaag maar langs de Gamma voor een nieuw keukenapparaat.

woensdag 22 september 2010

Frisse aubergine met walnoten

Al dagen lag hij prachtige donkerpaars te glanzen. Een eenzame aubergine die er om vroeg om gezelschap van andere ingredíënten. Maar om een of andere onduidelijke reden bleef hij maar liggen. Andere gerechten kregen voorrang.

Aubergine is al een oude groente en komt van oorsprong uit Pakistan. Toch heeft het heel lang geduurd voor dat deze groente het Noorden van Europa heeft veroverd. We zagen het meer als een mooie sierplant.

In veel gerechten vind ik de aubergine nogal week en niet erg spannend. Maar er zijn combinaties waarin de aubergine aangenaam verrast. Gisteren kreeg ik dan ook opeens de geest en lag hij in een mum van tijd van donkerpaars naar zwart te blakeren in de oven.... Misschien had mijn aubergine toch liever pootjes gehad om er tussenuit te piepen...

Frisse aubergine salsa
aubergine
50 ml yoghurt
sap van een halve citroen (kleintje)
1 teen knoflook fijn gehalt
bladpeterselie fijngehakt.
40 gram gehakte walnoten
olijfolie

Zet de grill vast aan. Rooster de walnoten licht, zonder olie. Hoe een paar walnoten apart. Leg de aubergine onder de grill of in een open vlam tot het velletje zwart is (en de inhoud zacht). Trek het vel er af. Meng de auberginepulp met knoflook, citroensap, bladpeterselie en yoghurt. Voeg de stukjes walnoot apart toe. Sprenkel wat olijfolie op de salsa en leg er een paar walnoten ter garnering op.
Lekker bij een geroosterd visje als sardine of als dip bij een buffet.

zaterdag 18 september 2010

Sprookjesfeest met kreeft

De geur van gekookte kreeftenschalen kruipt langzaam in onze neus als we Galerie Utrecht binnenlopen. Vreemd, schouderophalend lopen we door en we laten ons verrassen door de sprookjesachtige foto's van Jamie Baldridge die ieder een eigen verhaal vertellen terwijl je tegelijk een glimlach om je mond krijgt.

Waar wacht deze trotse vrouw met haar paraplu-enrok op terwijl de de regen haar niet lijkt te deren. Heeft de regenwolk haar uitgekozen of is het haar persoonlijke donderwolk?

De geur van lekker eten wordt steeds sterker. We krijgen zin om aan tafel te gaan met deze wonderlijke mensen om ze te vragen waar ze mee bezig zijn. Achterin de kelder blijkt waar de etensgeuren vandaan komen. Achterin, altijd aan het zicht ontrokken,  is een grote keuken die door foodjazzdjs wordt gebruikt om voor gezelschappen te koken. Iets om te onthouden.

En wat eten we thuis? We proberen een kreeftenrecept van ZTRDG uit dat deze maand een jaar bestaat.

kreeft met stamppotje van postelein en jus (2pp)
1 kreeft
400 gram geschilde nieuwe kruimige aardappels
3 el olijf olie extra vergine
250 gram postelein
1 teen knoflook
1 dl melk
chilipeper
50 gram zongedroogde tomaten
citroen
zout

Kook aardappels gaar in water en wat zout. Was de postelein. Verdoof de kreeften in de vriezer (als je levende hebt); een minuut of tien. Kook ze tien minuten. Snij ze in de lengte door midden. Prak de aardappels grof en meng er melk + olijfolie doorheen. Doe de postelein en fijn geraspte knoflook bij de aardappelpuree. Proef en voeg evt. wat zout toe. Hak de zongedroogde tomaat fijn en meng het met chili, citroensap, zout en een klein beetje olijfolie. Verdeel de stamppot op de borden, leg de halve kreeft erbij en sprenkel er wat van de tomatenolie over heen.