dinsdag 30 maart 2010

Wortelpapier

Waarom zou je wortels, peterselie of rode bieten alleen gebruiken voor om op te eten. Geke Wouters heeft een hele eigen visie op natuurproducten.

Ze starte met beperkt houdbare kunst en ging experimenteren. Uiteindelijk vond ze manier om een heel nieuw soort materiaal te maken uit bijvoorbeeld groente. De mogelijkheden zijn legio van wortelnaamkaartjes tot een bietenvaas.

woensdag 24 maart 2010

Overleven tijdens een lowbudgetvlucht

Als je een uur of twaalf door de lucht heen vliegt, verlang je halverweg naar wat luxe. Maar dat zit er dit keer niet in. We wilden op een koopje weg, dus we zullen het weten. Een maaltijd, 2 kopjes thee en dat is het wel zo ongeveer en verder een B of C film. Maar we zijn voorbereid. We nemen een tas vol eten mee, drinken mag helaas niet meer.

Heel  geschikt voor onderweg is de Spaanse tortilla. (Spaanse tortilla's hebben overigens niets te maken met de Mexicaanse, behalve dat beiden zijn afgeleid van het Latijnse torte wat ronde taart betekent.) Zeker als we er een chorizoworstje in verstoppen. Ik heb er nu al zin in.

Tortilla met chorizo
1 kop olijfolie
4 grote geschilde aardappelen
4 grote eieren
1 grote ui
chorizo (als worst)
evt grof zout
koekenpan van 20-22 cm

Snij de ui in ringen. de chorizo in plakjes en de geschilde aardappels in plakjes van ongeveer 3 mm. Verhit de olie in de pan  en doe de aardappelschijfjes er één voor één in, zo dat ze niet aan elkaar gaan kleven. Leg na de eerste laag  uiringen over de aardappels en vervolgens de de chorizoplakjes en dan weer aard-appels. Bestrooi de laagjes evt  met wat zout. Laat dit langzaam op een middelmatig temperatuur garen (het is meer koken dan bakken). Draai de aardappels af en toe voorzichtig om. De schijfjes mogen niet aan elkaar vastkoeken. Ze zijn gaar als ze zacht zijn. Laat de aardappels uitlekken in een vergiet en vang de olie op. Wrijf de pan goed schoon, schraap alle stukjes eruit. Hij moet echt helemaal schoon zijn! Klop de eieren tot ze licht schuimig zijn. Doe de aardappels bij het eiermengsel zodat ze helemaal bedekt zijn door het ei (gebruik evt een pannenkoekmes). Laat het 15 minuten staan.
Verhit de olie in de pan en als het gaat walmen doe je het eieraardappelmengsel gelijkmatig in de pan. Temper de warmte tot middelmatige hitte en schud de pan regelmatig. Als de onderkant bruin begint te worden draai het geheel om met een bord samen met een beetje extra olie onderin de pan. De binnenkant moet vochtig blijven.
  (uit Tapaskookboek van Penelope Casas)

dinsdag 23 maart 2010

Knollen voor citroenen

Laat je op deze prille lentedag knollen voor citroenen verkopen, zonder dat je je bekocht voelt. Huppel zonder jas aan naar de groenteboer of de markt. Koop halverwege een Italiaanse citroenijsje om vast in de stemming te komen.
Bij zo'n mooie dag hoort een lichte frisse maaltijd. Laat nou venkel heel goed samen gaan met citroen, kip en risotto. Doe thuis de balkon- of tuindeuren open en luister naar het frivole gekwetter van de vogels. Verleid  zelf, je lief niet met gezang maar met dit gerecht.

Citroenrisotto met venkel (4pp)
1 citroen, biologische
5 el olijfolie
1/2 zakje verse munt
300-500 gr risottorijst
1 grote venkel
1 el milde paprikapoeder
2 tl kaneel
4 kl kipfilets
1 zak veldsla

Citroen schoonboenen, schil grof raspen, en vrucht uitpersen. In slaschaal 1 el citroensap met 3 el olie, munt zout, peper naar smaak tot dressing kloppen. Rijst met rest van citroensap +citroenrasp en wat zout volgens instructie op pak gaarkoken.  Maak de venkel schoon en snij of schaaf er flinterdunne reepjes. Maak dressing met citroensap goede olijflolie en voeg die toe aan de venkel. Laat het zeker 10 minuten staan.
Meng paprikapoeder, kaneel, 2 tl peper en zout en olijfolie doorelkaar en bestrijk het over de kipfilets. Bak die kip op en matig vuur bruin. Aan het eind beetje water aan het bakvet toevoegen. Schep de venkel luchtig door de veldsla.

zondag 21 maart 2010

Een ei is geen ei

Een ei
is een ei
is een ei
Is een omelet
...of een gebakje
...of een spiegelei

Een ei is een prachtig product omdat het zo veelzijdig is en eigenlijk altijd lekker. Als je alle toepassingen uit probeert hou je zeker een kast vol eierschalen over zoals deze van de Belgische kunstenaar Marcel Broodhaerts. Met Pasen voor de deur een bescheiden hapje met eieren uit de oven

Gestold verlangen van ei (4 personen, amuse, hapje)
1-2 eieren
beetje melk
5 champignons
peterselie
knoflook
zwarte peper
zout
nodig mini muffinvormpjes (je kan ook meer maken en in grotere vormpjes maken)

Verwarm de over voor op 180 graden. Klop de eieren met wat melk en peper en zout met een vork. Snij de champignons piepklein en bak ze met knoflook, peterselie en peper en zout. Vol de mini-muffinvormpjes voor een ruim een derde met de champignons. Giet het eiermengsel over de gebakken paddenstoelen heen.
Zet de vormpjes in het midden van de oven en gaar ze in een minuut of twintig. Past goed bij gerookte zalm.

Ook heel feestelijk voor een verjaardagbuffet, het thema deze maand van het leuke initiatief Foodblogevent, dit keer georganisserd door Mangerie

vrijdag 19 maart 2010

Tante Koosje kan koken


Nog kunnen we met elkaar vol verlangen praten over de frieten in ganzenvet. Ooit kwamen we met een groep vrienden min of meer per ongeluk terecht in restaurant Tante Koosje in Loenen aan de Vecht. Een paar maanden later kreeg het restaurant een Michelin ster.

Hoog tijd om dit charmante, knusse restaurant aan de Vecht opnieuw te bezoeken. Het leek wel of ze ook op ons zaten te wachten. Met drie man werden we begroet door het personeel. Al snel kregen we meerdere amuses. Prachtig opgemaakt en een verrassende combinatie van smaken. We kozen voor een kreeftencremesoep met avocado, zeesla en gepocheerde kreeft en een Yellowfin tonijn met artisjok, gemarineerde tomaat en een koekje van Noordzee krab, vooraf. 

Na een voorzichtig blik op de wijnkaart leerden we dat een flesje wijn flink in de papieren kan lopen. Gelukkig was de huiswijn prima van smaak. Ook nu weer waren de borden een plaatje en werden onze smaakpapillen aangenaam verrast. Gevolgd door rog met Canadese kreeftensaus en eend met gezoete knoflook saus en beukenzwammetjes. Zucht....je zou wensen dat er meer restaurants zoveel aandacht aan eten zouden besteden. De rekening bedroeg, samen met totaal vijf glazen wijn en koffie met friandise, 135 euro. Niet gek.

Goed voor je zelfvertrouwen in de keuken is zo'n maaltijd niet. Ik dacht dat ik wel een beetje kon koken, maar nu twijfel ik daar aan.

woensdag 17 maart 2010

Gevaarlijk lekker

Probeer het eens als je durft. Wij kwamen er afgelopen weekend al goed van in de vakantiestemming

Cocktail Larchmont
1 dl rum
0,5 dl citroensap
0,5 dl Grand Marnier
ijs

Shake it!

dinsdag 16 maart 2010

Zee zorgt voor smaak

Altijd al gedacht, maar vandaag hoorde ik het op de radio van dhr Dröge van de wetenschappelijke site Faqt dat als je de zee ruikt alles beter gaat smaken. Het komt dus niet door de honger na een lange strandwandeling of een duik in de golven, maar door de geur. De geur komt overigens, heel onromantisch, van de uitwerpselen van bacteriën.

En mocht je een beetje depri zijn, ga dan naar een patatzaak. Van de geur van friet worden we vrolijk. Je hoeft het niet eens op te eten, maar het mag natuurlijk wel.

Mediterrane Lamskoteletjes met frieten (4 pp)
8-12 lamskoteletjes
blikje ansjovis
scheut rode wijn
rozemarijn
zwarte peper
1 flinke teen knoflook
olijfolie

Verwarm de oven voor op 180 graden. Bak de koteletten aan in pan. Stamp rozemarijnblaadjes, knoflook, ansjovis aan in een vijzel en voeg daaraan wat olijfolie toe zodat een smeuige pasta ontstaat. Wrijf aangebraden lamsvlees hiermee in zet het vlees in de oven. Laat het vlees  in 8 min rose worden. Blus het bakvet af met rode wijn voor een krachtige jus. Lekker met patat, en bijvoorbeeld peultjes.

zaterdag 13 maart 2010

Het gaat om de liefde

"Als ik geen schrijver was geworden, had ik pianist aan een bar willen zijn. Dan had ik eraan kunnen bijdragen dat geliefden nog meer van elkaar gingen houden. Als ik dat kan bereiken - dat mensen dankzij mijn boeken meer van elkaar gaan houden - dan denk ik dat dat de betekenis is die ik aan mijn leven wilde geven", aldus de schrijver Gabriel Garcia Marquez.

Dit citaat kwam ik tegen in de biografie van Gerald Martin over Marquez. Lees het boek Liefde in tijden van cholera en je weet dat hij geslaagd is.

De foto is van de Nederlandse fotograaf Hannes Wallrafen die de magische wereld van Macondo wist te vangen. Beroemd is zijn foto van een paard dat over de tafel heen springt. Helaas komen er geen nieuwe beelden meer bij omdat hij blind is geworden. Zijn werk is nog wel te koop.

vrijdag 12 maart 2010

Koekiemonster steunt Bos en Eurlings

Koekiemonster is blij. Heel blij! want alle papa's komen naar huis, net als Camiel en Wouter. Om samen met koekiemonster thee te drinken en heel veel koekjes te eten. Zelf gebakken natuurlijk,... door papa.

Chocoladekoekjes voor bij de thee
85 gr cacaopoeder
400g suiker
125 boter
citroenschil
4 eieren
vanille-essence (beetje)
250 gram bloem
2 theelepels bakpoeder
60 gram poedersuiker

Meng een kom cacao, suiker en boter. Voeg de eieren een voor een kloppend bij. Daarna de vanille en citroenschil. Voeg aan de bloem, bakpoeder en zout toe en roer het door het cacaomengsel. Het deeg afdekken en minstens vier uur in de koelkast bewaren. De oven voorverwarmen op 180°C. Bakplaat met bakpapier beleggen. Maak van het deeg koekjes van ongeveer 2,5 cm groot en schuif ze in de over. Na 10 tot 12 minuten zijn de koejes klaar. Laat ze nog even op de bakplaat liggen om af te koelen.

donderdag 11 maart 2010

Broerdertwist op een eiland

Strijd was er onderhuids, maar aan de oppervlakte was het niet zichtbaar. Iedereen die wou oversteken nam dezelfde boot; eilanders en bezoekers. Je kon ook zelf de oversteek wagen met een eigen bootje, maar dat mocht geen naam hebben.

Eén familie zat zich al jaren te ergeren dat ze aan de willekeur van één partij waren overgeleverd. Wij eilanders zouden onze eigen prijzen moeten kunnen bepalen. En ze bedachten een snood plan. Ze kochten een oude schuit en begonnen een eigen veerdienst.

Maar dat ging zomaar niet. Alle verhoudingen zijn opgeschud. Een nieuwe vergezicht daar zit toch niemand op de wachten. En terwijl de eerste klanten aan boord klimmen, wordt de tegenaanval ingezet.

Varen ja, maar aanmeren nee.  En varen in de haven mag... maar dan niet als de andere boot ook vaart. De burgmeester, de commissaris, het Wakend Oog:  iedereen  bemoeit zich er mee. Het eiland verdeelt tussen twee grote families. Ben je voor of tegen.

En wat is de voorlopig uitkomst voor de argeloze passagier? Ga je voor veilig en burgelijk dan stap je op de traditionele boot, maar wil je de uitdagende partij steunen dan klim je over een hek en ga je het avontuur aan.

Misschien toch gewoon met een eigen bootje de oversteek maken. Wel zo romantisch. En het bleef nog lang onrustig op het eiland

maandag 8 maart 2010

Oesters voor het oprapen

De vorst is nog niet helemaal verdwenen maar wel voldoende om oesters te gaan plukken. In de Waddenzee is een experiment gestart om van de vangst van de Japanse oester een economische en een ecologisch succes te maken. Het rapen gaat met de hand en een gpslogger waarmee wordt bijgehouden hoeveel en hoelang de vissers bezig zijn. Als aan alle voorwaarden wordt voldaan vallen deze oesters onder het label Waddengoud.  Het bedrijf Meromar Seefoods is de eerste die in de Japanners in het Wadden-gebied investeert. 

Vraag er naar als je in het Noorden bent en proef ze. Je kan ze natuurlijk ook zelf uit het Wad halen. Hoge laarzen aan, scherp mes mee en een emmer. En als beloning na een mooie dag een maaltje super verse oesters verschalken met citroensap of een lekker dressing met een sjalotje er in.

En dat allemaal zonder schuldgevoel. In de jaren zeventig werd deze Japanse oester, beter bekend als creuse,  geïntroduceerd in de Zeeuwse wateren omdat het niet goed ging met de platte oester. Deze sterke soort vermenigvuldigde zich snel en maakt het andere schelpdieren lastig. Veel vogels houden wel van een oestertje maar krijgen deze jongens niet open. Als zijn er ondertussen meeuwen die er een truc op hebben gevonden en de Japanners op flinke hoogte op de dijk laten vallen. 

zondag 7 maart 2010

Rastafari here we come

Nog drie weken en dan vliegen we naar rasta-eiland Jamaica. Op de lome klanken van Bob Marley duiken jonge mannen van hoge kliffen in het water. De bevolking leeft van suikerriet, bauxiet en toerisme en ondanks de enorme rijkdom van het eiland zijn de meesten helaas straatarm.

Als de gemoederen niet de hard oplopen worden er een flinke hijs genomen van de ganja en kijkt men lodderig naar de ondergaande zon om na een Caribische maaltijd met bonen en rijst te dansen op het strand met een glas rum in de ene hand en een plaatselijke schoonheid in de andere.

Garnalen met rijst en limoen
grote garnalen
lente/bosui
limoenen 3 (niet op bezuinigen)
koriander
paprika's
boontjes
rode peper
rijst
paprikapoeder
chilipoeder
knoflook

Garnalen marineren in limoen, koriander, rode peper. De boontjes en de rijst koken.Bak de garnalen in olie samen met paprikapoeder en knoflook. Snij de Bosui en paprika.Voeg alles samen.

Het schilderij is van beeldend  kunstenares Jenny de Rooy. Ze groeide op in Scheveningen met de geur van de zee in haar neus. Vandaar dat zee en haar inwoners zowel terugkomen in haar passie voor koken als in haar kunst.

woensdag 3 maart 2010

Zeeduivel in disguise

Moeders mooiste zal de zeeduivel nooit worden. Maar dit exemplaar van gejut wrakhout van drijfhoutkunstenaar Marcel Dijker mag er zeker wezen.
En heel lekker in de pan! Als afscheid van deze winter een recept met zuurkool. Heel eenvoudig, maar echt een maaltijd voor een bijzonder etentje.

Zeeduivel in een jasje met zuurkool en komijn-room (4pp)
500 g zuurkool
250 ml room
4tl gemalen komijn
120 g parmezaan, geraspt
4 moten zeeduivel (a ca 150 g)
150 g ontbijtspek
roomboter, om te bakken

Meng zuurkool, komijn en room en verwarm deze op laag vuur gedurende 10 minuten. Voeg daar in laatste minuten de parmezaan aan toe. Dep vis droog,
Wikkel elke moot strak in ontbijtspek. Bak elke zijde 5 min. Schep zuurkoolmengsel op bord en leg vis erop. Lekker met een mooie aardappelpuree uit de pureeknijper.

maandag 1 maart 2010

Nat!

Het regende zo hard dat het in mijn dromen nog steeds regende.
In de ochtend dachten we nog, niet zeuren het waait wel over. We gaan wandelen van de Slufter naar de vuurtoren. Krentenbollen mee, sjaal om en flink doorstappen.
Halverwege zijn we doorweekt. De spijkerbroeken klam en koud van de striemende regen en boven ons alleen maar grijs, donkergrijs. Gelukkig zouden we ons die avond laten verwennen in restaurant 't Pakhuus in Oudeschild.

Tenminste als het water op de kade niet te hoog zou komen, door een combinatie van storm en hoogtij. Rond een uur of zes zwol de wind aan. Een handjevol mensen had, net als wij, de wind en de regen getrotseerd en schoven aan voor een vissoepje, een op de huid gebakken kabeljauwrug of een hertenlende.

Door de glazen voordeur zagen we het water over de kade heen gulpen, richting het restaurant. Het water stond al snel op enkelhoogte voor de deur. Na het einde van de maaltijd ontsnapt door de keukendeur.