donderdag 31 december 2015

Sliptong met schelpen en Hollandse garnalen

Een mooi feestelijke Nederlands begin van het nieuwe jaar. En lekker licht na al dat zware tafelen van de decemberdagen. En dat allemaal uit onze eigen Wadden- en Noordzee. Een goed voornemen vast voor later dit jaar: raap en vang het maaltje zelf op een zonnige dag. Laat het maar vast beginnen!

Sliptong met kokkels en Hollandse garnalen
4 sliptongen ( of een andere platvis)
200- 250 gram kokkels/schelpen
100 gram Hollandse garnalen (is ruim)
4 mooi gesneden repen bacon
olijfolie
4 takken rozemarijn
bieslook
2 citroenen
zee zout
gemalen zwarte peper
boter

Verwarm de over voor, en zet de borden er in. Was de schelpen. Als ze open blijven staan, gooi ze weg. Zet ze in koud water. Neem twee grote koekenpannen (meer dan twee vissen per pan kan je niet kwijt!) met een goede bodem en bak daar het spek met een beetje olijfolie in uit. Zet het vuur niet te hoog. Ris de rozemarijn zodat je alleen de blaadjes over houdt en doe het bij het spek. Haal de spek met de rozemarijn uit de pan. Voeg wat boter toe aan het spekvet, laat het uit bruisen en leg voorzichtig de vissen in de pan. Bak de vissen mooi bruin in een minuut of vier en draai ze om. Voeg de rozemarijn, bacon, de schelpen en garnalen toe. Sluit de pan door er aluminiumfolie overheen te doen (kijk uit dat je je handen niet brandt aan de pan). Kook het geheel nogmaals 4 minuten. De schelpen moeten allemaal open gaan.

Hak de bieslook in kleine stukjes. Doe ze in een kommetjes, knijp wat citroensap uit de citroen over de bieslook en breng het op smaak met gemalen zwarte peper en zout. Haal het folie van de pan en schud het geheel op. Serveer de vis met, bacon, de kokkels en garnalen op de warme borden en verdeel het bieslooksap. Doe er een paar schijfjes citroen bij  Lekker met nieuwe aardappeltjes en een groene salade.

maandag 2 november 2015

Zout water

 
 
Het zoute water van de Bosporus klotst door de aderen van een wereldstad, langs eilanden vol spookhuizen, de echo van toespraken van Trotski, staande zeedieren met aangespoelde medespelers, Armeense verloren vogelgeluiden, onschuldige voorwerpen, chique hotels, lege bankkluizen en verlaten Griekse scholen. Kunst brengt je verhalen, nieuwe beelden, andere plekken. Saltwater, de biënnale van Istanbul is daar een goed voorbeeld van.  De tentoonstelling is voorbij, maar de beelden blijven in het hoofd stromen.

zondag 1 november 2015

Museum van de onschuld

Raakt Turkije vandaag na de verkiezingen zijn onschuld kwijt? Erdogan wil en zal alle macht naar zich toetrekken en probeert het vandaag door de verkiezingen van nog geen half jaar geleden nog eens dunnetjes over te doen. De liefde van het volk voor de AK-partij is groot maar niet meer zo volledig als gewenst. Als een afgewezen minnaar probeert Erdogan met machtsmisbruik de liefde terug te winnen. Als deze verkrampte houding maar niet tot een gebroken hart leidt... 

Lees liever over het gebroken hart van Kemal en bezoek het Museum van de Onschuld in Istanbul. Deze ode aan de wervelende stad van Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk gaat over de verscheurdheid tussen het west en oost, maar is bovenal een meeslepende liefdesroman. De hoofdpersoon lijkt zijn liefdespijn bijna te koesteren en verzacht de pijn door het verzamelen van voorwerpen die aan zijn grote begeerde, de net 18 jarige,  Füsun herinneren. Als lijkt dat alle hoop is verdwenen en hij met een kater wakker wordt, troost zijn moeder hem met zijn lievelingsgerecht:  artisjok met knoflookgarnalen. Of het onderstaande recept het juiste is, weet ik niet. Maar troostrijk is het wel.

Salade van artisjokharten en garnalen
Verse  grote artisjok (evt 400 gram artisjokharten uit blik)
1 klein teentje knoflook
sap van 1 citroen + 1 eetlepel citroensap
4-5 eetlepels olijfolie
1 eetlepel gehakte verse dille
zout, versgemalen zwarte peper
50 g veldsla
4 zongedroogde tomaatjes op olie
150 g Hollandse garnalen
50 g romige feta

Kook de artisjok met veel water, wat zout en het sap van een hele citroen  een minuut of 30. Haal de blaadjes er vanaf  (lekker om uit te zuigen en op te eten met een zure room, kappertjessausje), verwijder de haren en haal het hart er uit. (Bij een blik laat  jede artisjokharten uitlekken) Snij het hart(en) in 4 delen.  

Pel de knoflook en pers uit. Klop in een kom de knoflook met citroensap olijfolie en dille lobbig. Breng op smaak met zout en peper. Lepel dit over de artisjokharten; laat ze minstens een half uur intrekken. Schep af en toe om.Was en droog de sla en snij de tomaatjes elk in drieën.

Neem de artisjokken uit de marinade. Verdeel de sla over 4 bordjes, besprenkel met de achtergebleven marinade. Leg de halve artisjokken en de stukjes tomaat op de salade en bestrooi met de garnalen. Verkruimel hierboven de fetakaas en maal wat versgemalen peper boven elk bordje.
Lekker met warmTurks brood en een glaasje Raki of witte wijn.

maandag 17 augustus 2015

De nacht op het eiland met jou

Met zijn minnares in een witte bungalow op Capri met uitzicht op zee, dichtte de latere Nobelprijswinnaar voor literatuur, Pablo Neruda, na de eerste nacht één van zijn beroemdste gedichten: La noche en la isla.

DE NACHT OP HET EILAND
De hele nacht heb ik met jou geslapen,
bij de zee, op het eiland.
Woest en lieflijk lag je tussen lust en sluimer,
tussen vuur en water.

Wie weet, heel laat
werden onze dromen één
op de golf of in het dal,
hoog als takken bewogen door eenzelfde wind,
laag als rode wortels die elkander raken.

Misschien scheidde jouw slaap
zich van de mijne
en zocht je naar me
op de donkere zee,
als vroeger,

toen je nog niet was,
toen ik je voorbijvoer
zonder je te zien,
en zocht je blik
at je vandaag
- aan brood, aan wijn, aan liefde en aan woede -
door mij met volle handen wordt gegeven,
omdat jij de beker bent
die op mijn levensgaven wachtte.

Ik heb de hele nacht
met je geslapen,
terwijl de duistere aarde wentelde
met doden erop en levenden,
en bij het onverwacht ontwaken,
midden in het donker,
omgreep mijn arm je middel.
Niet de nacht en niet de slaap
vermochten ons te scheiden.

Geslapen met jou heb ik, en
Bij het ontwaken
schonk je uit de slaap gekomen mond
aan mij de smaak van aarde,
van zeewater, van algen;

uit de bodem van je leven
ontving ik je kus,
nat van dageraad,
als kwam hij tot me
uit de zee
die om ons was.

Behalve over liefde  en eilanden heeft Neruda ook prachtige gedichten gemaakt over eten zoals zijn ode aan de tomaat

dinsdag 11 augustus 2015

Ruimtesla

Er gaat wel eens wat mis met de bevoorrading van het ISS-ruimtestation dus er is alle reden om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te worden.
En waar heb je dan zin in als je rondzweeft met uitzicht op onze blauwe planeet? Sla! En dus sinds gisteren op het menu; zelf gekweekte ruimtesla.
Veel ingrediënten zullen ze niet hebben om te combineren, maar in de eenvoud zit vaak het geheim. Niet alleen lekker hoog in de ruimte maar ook op een zomerse avond of middag.

Sla met hartige dressing
1 krop romaine sla/ijsberg sla
3 ansjovisfilet
2 el rode wijnazijn
gehakte verse peterselie
2 el geraspte oude kaas
0,5 teen knoflook,
peper
zout
4 el olijfolie

Was de sla, droog hem grondig en zet hem tot gebruik in de ijskast (iets vochtige sla wordt zo knapperig). Hak het teentje knoflook fijn. Doe alle ingrediënten behalve de sla en de olie bij elkaar in de kom van de keukenmachine/staafmixer. Giet er dan de olie bij en meng het geheel met de mixer tot een romig ogende saus.  Vlak voor het opdienen verdeel je de sla op borden en giet je de dressing over de sla heen. Lekker met geroosterd brood en koude droge rosé.

zondag 5 juli 2015

Tour d' Utreg


Michael Dudok de Wit - father an daughter
De smalle banden van de wielrenners van de Tour plakken vast aan het Utrechtse asfalt. Sterke mannenkuiten overwinnen de zwaartekracht en de hitte. De massa koelt zich met plastic zwembadjes, bier, petjes en water... veel water. Trouw wacht de schare op de volgende flits, wie was het dit keer?

Halverwege de middag protesteert de maag zachtjes. Iets hartig, iets makkelijks. Gelukkig staat er iets klaar. Vers uit de te warme keuken; een hartige taartje met geitenkaas en groene asperges. En dan terug naar huis door het Hollandse landschap trappen door de wind.

Hartige taart met groene asperges en geitenkaas
1 bos groene asperges
3 à 4 gedroogde tomaten
100 gram rauwe Parmaham
125 gram geitenkaas
3 eieren
50 ml water
50 gram boter
150 ml melk
gemalen peper en zout
1 pak hartige taart van Koopmans
evt. wat tuinkers als versiering

Verwarm de over voor op 200 graden. Vet springvorm/bakblik in. Kneed een soepel deeg met  het deegmix, water en boter. Dek het af met plasticfolie en laat het tien minuten rusten. Haal de kontjes van de asperges (niet te zuinig het houtige onderste deel is niet lekker) en snij de asperges in twee of drie delen.

Bak ze met wat olijfolie een minuut of vier. Snij de gedroogde tomaat in smalle reepjes. Meng in een hoge kom de eieren, melk, peper en zout door elkaar met een mixer op hoge snelheid. Bekleed de bakvorm met het deeg en prik met een vork wat gaatjes in de bodem. Vul het met de asperges, rauwe ham en gedroogde tomaat en wat stukken geitenkaas. Giet het eimengsel erbij en de rest van de geitenkaas (in stukken).

Zet het in de oven en haal het na  ca. 40 minuten uit de oven. test het met een breinaald en zet hem eventueel nog en paar minuten terug. Als de taart klaar kan je er eventueel bovenop wat tuinkers neer leggen.

Voor een buffet is het handig om een rechthoekige springvorm te nemen, je kan er dan handig blokjes van snijden in plaats van punten. Zowel warm als koud lekker om te eten

maandag 29 juni 2015

Liefde tussen kwartel en eend

Hoogtijd voor een klein hapje van het één of ander zou Poeh zeggen. Kwarteleitjes zijn door hun lichtheid en grote de ideale ingrediënten voor een mooi en lekker mondhapje. En als het kwartelonderdeel zich liefdevol mengt met eendenlever kan je alleen maar verlangen naar meer. Kunnen we vast beginnen?

Amuse met kwarteleitjes en eendenlever
witte bol (heel wit brood waar je rondjes uit kan snijden)/brioche brood
8 kwartel eitjes
100 gram eendenlever
1 el  zoute roomboter
100 ml crème fraîche
1 -2 el cognac
Peper en zout
cress (waterkers of iets vergelijkbaars)

Om mooie gebakken eitjes te krijgen kan je een poffertjespan gebruiken. Het dwingt het ei tot een mooi rondje want straks mooi staat op je amuse. Hou er wel rekening mee dat een deel van het eiwit weg zal vloeien omdat een poffertjesholte kleiner is qua inhoud dan de inhoud van het eitje.

Snij het brood in plakken van minimaal 2 cm, steek er met een borrelglaasje 8 mooie rondjes uit. let op met de maat, moet wel in een keer in je mond passen. Bestrijk beiden zijden licht met gezouten roomboter, grill ze mooi krokant.

Haal 8 mooi krulletjes van de eendenlever met een kaasschaaf. Meng de rest van de eendenlever, met de helft van de crème fraîche , de cognac, beetje peper en zout, en maak er met een staafmixer of kleine keukenmachine een mooie massa van. Proef en voeg er eventueel nog wat crème fraîche, cognac of peper en zout aan toe.
Smeer de poffertjespan in met beetje olie, bak de 8 kwarteleitjes op laag vuur, zorg dat het eigeel zacht blijft ! Opbouw: neem een broodrondje, wat van de saus, kwartel eitje erop en
schaaf met een kaasschaaf van de overige eendenlever een mooie krul, leg dit op het kwartel eitje,. Maak het af met wat cress bovenop.
Ook een mooie opmaat voor een rosbief met een rode ui portsaus.

zondag 28 juni 2015

Oerol 2015

Het waait van Noord naar het vaste land. Tegenwind probeert de duinen overeind te houden bij Midsland.

Avontuurlijke schapen wagen zich op het Wad. Voor hun is de dijk geen einde maar een nieuw begin zoals de duinen bij Heartbreak bij de tonen van meeuwen een nieuw begin beloven aan de eenzame vluchteling.

Het goud van de Lutine zakt steeds verder weg in de Noordzee, terwijl tegelijk twee mannen zittend op het strand,  de Urker visser met de buit er vandoor zien gaan.

De witte tweeling spookt in het bos terwijl tientallen mannen en vrouwen maar blijven lopen in de regen en niemand weet waar het einde is. Misschien in het weiland van de rosse grutto, waar een verloren circusartiest het verleden doet herleven of bij de mannen van hout, die maar blijven stapelen, hakken, stapelen, hakken, stapelen en hakken.

Nog een keer vanaf de Walvis zwaaien naar de verzonken schepen met een rood hoofd vol wind, avonturen, vriendschap en zand.

maandag 25 mei 2015

Mallorca en Miro

Joan Miro
Het turqoise blauw steekt mooi af bij de paarse bougainville; jarenlang het uitzicht van één van de beroemdste Spaanse kunstenaars. Hoog boven het stadse gepeupel werkte Miro in zijn atelier Palma de Mallorca aan zijn kleurrijke beeldtaal. Nu, toegankelijk voor iedereen, te vinden naast het Miro- museum gebouwd door Josep Lluis Sert - een goede vriend van Miro.

We dwalen door de mooie tuin en zien dat niet alleen doek maar eigenlijk alles bruikbaar was om op te schilderen. De maag begint te knorren en een heerlijke sandwich met zoute ansjovis en tomaat doet wonderen.

Miro hield zelf ook van eten. In 1966 vertelde hij aan Vogue over voedsel: “is a very serious subject, especially from a poetic point of view.” Hij hield van de boerse Spaanse keuken en had weinig op met de liflafjes van de Franse keuken als de cordon blue en de bearnaisesaus. Hieronder één van zijn favorieten:

Kabeljauw Esquexada Pilar Miró's (esquexada betekent "scheuren" in Mallorca)
1 rode paprika
1 zoete gele paprika
2 kleine aubergines
¾ pond gezouten kabeljauw (bacalhau/bakkeljauw)
 ⅔ kop vinaigrette
12 zwarte olijven
12 groene olijven
olijfolie
zwarte peper
Gezouten vis moet lang weken 12 tot 26 uur afhankelijk van de dikte. Leg de gezouten kabeljauw, helemaal onder water en vervang een paar keer het water.
Smeer de paprika's in met olijfolie en rooster ze in een matig warme oven een minuut of 45.
Als de paprika's zacht zijn, laat je ze afkoelen in een schone theedoek. Schil aubergines en snijd ze in lange, smalle stroken. Snijd paprika in reepjes. Giet de kabeljauw af, knijp het water voorzichtig uit de vis en dep de vis goed droog. Verwijder de huid en fileer de vis (check het op achtergebleven graatjes) en  scheur de kabeljauw in eetbare hapjes. Leg ze op een platte schotel samen met  de geroosterde groenten en de olijven en giet de vinaigrette over het geheel. Breng op smaak met versgemalen zwarte peper

zondag 5 april 2015

Feestmaal voor de lente

Matisse -Polynesia The Sea
Nadat de herfstachtige storm afgelopen week alle muizenissen van de slappe winter heeft schoongeveegd, is het tijd om de lente te verwelkomen. Het licht kruipt door de ramen, langs de uitkomende knoppen en de avonduren in. We woelen de aarde om, krabben de roest van de boot en laten ons  inspireren door Matisse in het Stedelijk. We zijn er klaar voor en steken de handen uit de mouwen voor een feestmaal voor de lente.

Wat dacht je van een amuse van eendenlever met een kwarteleitje, een vers aspergesoepje met zalm, rosbief met mosterd en saus van rode ui en port met gegrilde groenten en nieuwe aardappeltjes?

Rosbief met mosterd en rode ui-portsaus
600 gram rosbief aan één stuk
klein bekertje crème fraîche
2 grote rode uien
2 theelepels Groningse mosterd
2 eetlepels rode port
roomboter
beetje water
peper en zout

Snij de uien in ringen en fruit ze in de boter tot ze licht geroosterd zijn. Strooi er zout en peper overheen en haal de uienringen uit de pan. Wrijf de rosbief in met mosterd, zout en peper en braad het vlees in de hete boter rondom bruin. Doe er een beetje water bij. Draai het vuur laag en laat de rosbief gedurende 20 minuten zachtjes gaar worden. Keer de rosbief regelmatig om en schep er af en toe wat braadvocht overheen.

Haal het vlees uit de pan en wikkel het in aluminiumfolie. Doe de uien in de pan met het braadvocht, voeg de  crème fraîche en de port toe en laat de saus, al roerend, nog 2 minuten doorkoken. Voeg naar smaak zout en peper toe. Snij het vlees in mooie plakken en serveer de saus apart van het vlees.

Lekker met krieltjes of nieuwe aardappels en gegrilde groenten als bijv courgette met wat rozemarijn, tomaatjes, venkel en gele paprika. De kans dat er iets overblijft is klein, maar mocht je wat overhouden is het vlees ook heerlijk om de volgende dag koud mee te nemen voor een picknick.

zaterdag 28 februari 2015

Down and oud in Australië

Oud worden doe je het best in Zwitserland, Noorwegen en Australië. De derde plek voor Australië is best opmerkelijk. De kans om te worden verslonden door een haai of een krokodil is toch echt op dit kangoeroe-eiland. Los van het ongedierte, heftige branden is het weer wel een groot plus punt in vergelijking met bijvoorbeeld Nederland (ook niet slecht met een vijfde plek, al verliezen we het van IJsland).
 
Voor Aboriginals gaat dit verhaal helaas niet op, hun levensverwachting ligt maar liefst 20 jaar lager dan dat van de gemiddelde Australiër.

Fotograaf Michael Cook is gefascineerd door de eerste ontmoetingen tussen Aboriginals en Europeanen en maakte een prachtige sprookjesachtige fotoserie. Met zijn foto's, - waarin Aboriginals kleren dragen van de vier Europese landen die hun land innamen - droomt hij wat er gebeurd zou zijn als deze 'beschaafde' westerlingen hadden begrepen dat de oorspronkelijke bewoners in harmonie leefden met het land.
 
Vis in bakpapier van de Australische Donnah Hay
4 stevige witte visfilets
extra vierge olijfolie
50 g boter
 1 venkelknol, in dunne plakjes,
100  ml vers citroensap
2 el versgeraspte citroenschil
2,5  tenen knoflook, in dunne plakjes
zout
versgemalen peper
ca. 50 g vers broodkruim, liefst van wit zuurdesembrood
bakpapier en rolladetouw
 
Verwarm de oven voor op 200 graden C. Spreid 4 grote vellen bakpapier uit en leg in het midden van elk vel een visfilet.

Druppel wat olie over de vis en verdeel de boter (in plakjes), venkel, citroensap, citroenrasp en knoflook over de vis. Bestrooi met zout en peper. Vouw de pakketjes zorgvuldig dicht over de vis en bind de uiteinden van het papier vast met rolladetouw. Leg de pakketjes op een grote bakplaat en bak de vis in ca. 15 minuten gaar. Verhit intussen 2 el olie in een koekenpan en bak het broodkruim op laag vuur krokant en goudbruin.

 Neem de vis uit de oven en open de pakketjes. Laat de stoom ontsnappen en strooi het broodkruim over de vis. Serveer het met een frisse salade met bijvoorbeeld rucola en rijpe avocado en couscous of  brood.


vrijdag 20 februari 2015

Eet meer tomaat, neem een robot


Deze week wint Japan de prijs voor  de meest onzinnige uitvinding van het jaar: The petit-tomatan. Het is een spuuglelijke robot van drie kilo die je op je nek zet. Het idee is dat jij dan met de robot gaat joggen en hij jouw tomaten voert. Je weet niet hoe snel je weer naar huis moet.

Ik kijk liever naar deze bewegende vissen van Bob Potss en voer mezelf en mijn gasten lekkere geroosterde tomaatjes met zalm

Zalmfilet met geroosterde tomaatjes
500 gram zalmfilet met huid
400 gram cherrytomaatjes
4 el olijfolie
zout en peper
biologische citroen
0,5 el venkelzaad
150 gram spaghetti
1-2 takjes dille

Verwarm de oven voor op 200 graden. Was de tomaten en dep ze droog. Druppel er wat olijfolie overheen en doe er zout en peper overheen. Was de citroen en snij de citroen in dunne schijfjes. Leg de tomaatjes, de citroenschijfjes en het venkelzaad in een ovenschaal en rooster het geheel een minuut of 20.

Kook de spaghetti beetgaar met wat zout en doe 3 minuten voor het einde de aspergestukjes bij het kookwater. Maak vier portie van de zalmfilet en wrijf de huidkant in met wat olijfolie. Rooster de zalm op de huidkant ene minuut of 5-6. Hij mag van binnen nog wel een beetje oranje blijven ipv van roze. Breng de zalm met zwart gemalen peper en zout op smaak. Draai aan het einde, vlak voor de zalm voorzichtig om en bak hem nog 1-2 minuten.

Giet de spaghetti af en meng er 2 el olijfolie doorheen. Haal de tomaatjes met citroen en venkelzaad uit de oven. Knijp 5 tomaatjes uit over de spaghetti. Verdeel de spaghetti, tomaatjes en citroenschijfjes over de borden en serveer de zalm er bovenop. Garneer het geheel met wat dille. Gaat goed samen met witte gekookte asperges en/of een groene salade met kappertjes en ansjovis.

zondag 15 februari 2015

Het geheim van Philippine ontdekt

We moesten naar Oostende om het geheim van Philippine te ontdekken. De beste mosselen komen volgens de Vlaamse kenners van Philipinne. Het is een stadje met ruim 2000 inwoners en zo'n 800 restaurantstoelen. Het ligt in Nederland vlakbij Terneuzen. Bussen vol komen naar dit plaatsje dat al vier decennia in het laatste weekend van augustus mosselfeesten heeft. En nu net nu deze plek in ons geheugen hebben gegrift, is er een streep getrokken door het mosselfeest.

Gelukkig hebben de mosselen zelf nog. Na een prachtige strandwandeling langs vergane glorie door Koninklijke Gaanderijen van Oostende waar Ensor begin vorige eeuw nog rondliep, vonden we ons zelf terug achter een grote pan vol mosselen.

Smakelijk met prei en frieten, al kregen we  op ons bord er bijna een stomdronken Belg bij die niet meer op zijn benen kon staan. Twee keer botste zijn grote verdoofde hoofd met de harde ondergrond, voor de baas van de mosseltent en zijn vrienden hem onder de armen mee naar huis zeulden. Zijn vrouw was niet content vertelden ze later, terwijl ze het glas hefden.

Mosselen met prei en room
2 kilo mosselen
1 prei
1 ui
knoflook
flinke schep crème fraîche
scheutje kookroom
2 glazen droge witte wijn (bij. Muscadet)
20 gram boter
zwarte peper

Was de mosselen en check of ze dicht willen gaan (zo niet gooi dat exemplaar dan weg, net als ze een gebroken schelp hebben). Snij de prei, maak de knoflook fijn en snipper de ui. Fruit de prei, de knoflook en de ui in de boter zacht. Neem er even de tijd voor; zet het vuur niet te hoog.

Blus het prei/ui mengsel  af met de witte wijn. Zet het vuur hoog en kook het iets in tot je een bodempje van paar cm vocht over hebt. Voeg de room toe en dan de mosselen. Deksel op de pan en het geheel een minuut of 5,6  zachtjes koken. Schud de pan wel een paar keer op (hoe de deksel goed vast). De mosselen gaan nu open staan. Als de mosselen gaar zijn doe je er een paar dotten crème fraîche bij en maal er flink wat zwarte peper over heen. Natuurlijk combineer je de mosselen met goede frieten.

zondag 25 januari 2015

Olijfolie wordt het nieuwe goud

Het gaat niet goed met de Spaanse en Italiaanse olijfolie. 2014 was een rampjaar; een te zachte winter, een te nat voorjaar, te weinig zon in de zomer en een te droog najaar. Het kan verkeren. De prijzen stijgen de pan uit. Er wordt gedreigd met prijsverhogingen van wel 30 tot 40%.
 
De olijfoliehandelaren vrezen dat we massaal overstappen naar de boter. Gelukkig is er voor ons een oplossing, De Grieken. Die hadden afgelopen jaar een prima oogst. Misschien kunnen ze met dat nieuwe goud in een klap hun schulden afbetalen.
 
In elk geval een goede reden om onze kostbare olie (extra vierge) vooral in gerechten te gebruiken die het ook verdienen.
 
Gevulde kalfsentrecôte met verse pesto en saliesaus
800 gr kalfsentrecôte's
4 plakken Parmaham
100 gram basilicumblad
2,5 el pijnboompitten
2 tenen knoflook (fijn gesneden)
1 bos salie
1 dl witte wijn
2 dl room
30 gram (gezeefde) meel
50 gram boter
260 ml olijfolie extra vierge
zeezout gemalen
8 el Parmezaanse kaas (fijn geraspt)
4 el peccorini romano (fijn geraspt)
prikkers

Maak verse pesto door in een keukenmachine de basilicum, pijnboompitten, 200 ml olijfolie, zout en peper te pureren. Zet de pasta in een kommetje en voeg de gemalen kazen toe. Proef de smaak en pas het evt. aan. Voor de liefhebber kan er een klein drupje citroensap bij.

De kalfsentrecôte(s) snij je open tot een plak. Vraag het evt. de slager om het voor je te doen. Bestrijk de Parmaham met pesto. Leg er wat salieblaadjes op en leg dit op de entrecote.  Rol de plak vervolgens op of vouw hem dubbel en zet het vast met prikkers. Bak het vlees in boter met wat olijfolie gaar.

Snij de rest van de salie klein. Smelt 25 gram boter en als het uit gebruist is (let op dat het de boter niet verkleurt, begin dan opnieuw). Doe het vuur laag en meng de boter met meel en blijf roeren tot het een mooi geheel wordt. Voeg dan de koude witte wijn en room toe en kook het in. Voeg de salie toe en laat de smaakt er mooi intrekken samen met wat zout en peper. Lekker met pasta en gebakken tomaat (plakken tomaat sudderen met wat olijfolie, knoflook, zout en peper)


zaterdag 10 januari 2015

Januari 2015

Wat zet je tegenover de haat, de poging tot vernietiging van mensen en het vrije woord? Een gedicht van de zoon van een verzetsstrijder.....

VERZET BEGINT NIET MET GROTE WOORDEN
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen.
Remco Campert