donderdag 31 december 2009

Blue moon met haring



De kolkende zee probeert de volle maan voor de tweede keer te bereiken. Verkleumd kijken we naar het natuurgeweld dat op de rotsen neer beukt en iedere toeschouwer trakteert op een natte douche. Hongerig willen we de beroemde

gerookte haring (kipper) van Witby uitproberen. We ruiken en zien de rook, maar de haring is pas morgen verkrijgbaar. Dan nog maar een blik op de onstuimige zee.
Zo mooi zie je de golven in Nederland niet.

dinsdag 29 december 2009

Be healthy, eat chocolate cake

Verrassend nieuws zo vlak voor het nieuwe jaar. Eet chocoladenotentaart, het is goed voor je gezondheid. De chocolade zorgt ervoor dat je minder cholesterol opneemt en de walnoten en amandelen bevatten omega 3 en vezels wat ook gezond is voor het hart. Dit beweert dietiste Roz Witney in de Yorkshire Post. Of het helemaal klopt, dat weet ik niet maar het recept wat ze erbij geeft is erg lekker.

Chocoladenotentaart
150 gram amandelen
50 gram walnoten
200 gram bittere chocolade (70 procent)
80 gram boter
4 eieren
80 ml melk
120 gram suiker

Warm de oven voor op 170 graden. Maal de noten fijn. Smelt de chocolade samen met de boter. Scheid eigeel en eiwit in verschillende schalen.Voeg eigeel en suiker samen en meng het met de chocoladeboter. Roer de gemalen noten door het mengsel van chocola.Voeg melk toe,  het mengsel mag niet te stijf worden. Sla de eiwitten stijf (met de hand is dat al snel 15 minuten of meer!) en vouw het door het chocolademengsel. Vet bakvorm in en bak de taart in veertig minuten gaar (gaar niet droog). Serveer het eventueel met cremefraiche.

Toch een stuk smakelijker dan cholesterol verlagende margarine.

zondag 27 december 2009

Pasta Santa

Rolschaatsende meisjes met korte hoepelrokjes zwieren rond met kleine hapjes. Een piano verbergt een schat aan verse zalm, oesters en kreeft op ijs. Een grote kroonluchter met gulle krullen geeft met tientallen kaarsen de binnenruimte licht.  Woorden van Deelder en Vinkenoog zweven in de lucht. Er is geen kerstboom te zien, maar een geschoren koe met Amerikaanse ambities, een knallende saxofoon en een bijna verslonden chocolade bruine madonna geven het geheel een kerstachtige sfeer. Toch hebben veel minder mensen dan andere jaren zich dit jaar laten verleiden door de Winterparade.  Jammer voor de organisatie, maar voor ons wordt het feestje er alleen maar bijzonderder door.
Op tweede kerstdag verlangen we naar een simpele, lichte maaltijd met pit. Voor het feestelijke gevoel starten we met een oester en daarna laten we ons verleiden door de Pasta Santa van Amaro.

Pasta Santa (zoals ik denk dat hij gemaakt is) oftewel een variant op Spaghetti all'aglio
spaghetti
witte wijn
knoflook
rode peper
geraspte kaas
groene verse kruiden
krulsla
olijfolie
zout en zwarte peper
2 dl balsamicoazijn
100 gram suiker

Maak stroop van de balsamico door in een pannetje de balsamicoazijn en de suiker te verwarmen en de vloeisof op een laag vuurtje met de helft laten inkoken. Kook de spagetti el dente en giet het kookwater af. Snij de rode peper in dunne ringetjes en de knoflook in dunne plakjes en bak ze in olijfolie. Gooi de spagetti bij de knoflook en rode peper en wok het kort. Blus het af met witte wijn. Doe op het laatste moment de verse kruiden erbij (zoals peterselie). Serveer het met geraspte kaas, de balsamicostroop en bovenop een toefje krulsla.

En dan dansen op de aanstekelijke muziek van Steye! "Shake it, is the credo. Good horizontal funk rocks your booty.”

zaterdag 26 december 2009

Liefdesvoedsel

Zakdoeken klaar. Iedere jaar met kerst, nestel  ik me op de bank,  meestal in de lome middag van eerste of tweede kerstdag. .
All you need is love met Robert ten Brink is het het ultieme warme kerstgevoel.  Vaak in verre oorden zijn liefdes opgebloeid voor kortere of langere tijd. Eenmaal in Nederland blijkt Zuid Amerika of Nieuw Zeeland wel erg ver weg voor  fysiek contact. En dan staat de prins of prinses van het verlangen op eens op de stoep..... Zoet,voorspelbaar maar voor één keer per jaar ook heerlijk. Bij zo'n bijzondere ontmoeting hoort een romantisch gerecht. Het gerecht moet de zintuigen strelen en smaken naar meer.

Gebakken asperges met coquilles met kokoscitroenpasta (2 personen)
1 verse stengels citroengras
1 verse rode pepertjes (kan ook hete peper uit de molen)
1 teen knoflook
250 gram groene asperges
half bosje koriander
400 ml kokosmelk
200 ml water
200 gram papperdelo/pasta
olijfolie
6 coquilles
Snij harde onderkant van het citroengras en verwijder de buitenste harde stengeldelen. Hak het zachte binnenste fijn. Halveer de pepertjes, haal de zaadjes er zorgvuldig uit, snij het in ragfijne reepjes.
Pel en hak de knoflook fijn. Snijd de onderste 4 cm vd asperges af. Leg ze een half uur in koud water, halveer ze in twee helften en evt ook nog een keer overdwars.. Hak de koriander grof,; bewaar een paar takjes voor de garnering.
Schud de kokosmelk voor gebruik grondig. Breng in een grote pan de kokosmelk, het water, het citroengras, de knoflook, een theelepel zout en de gehakte rode peper aan de kook. Voeg de pasta toe en kook het n een minuut of 8 gaar. Giet af en proef of er zout bij moet.Verhit intussen twee eetlepels olijfolie in een pan of wok. Bak de asperges in 6-7 minuten rondom bruin en nog knapperig. Bestrooi ze met zout en houd ze even warm. Bak de coquilles in twee minuten om en om gaar.
Schep de pasta op warme borden en rangschik de asperges en de coquilles. Bestrooi het gerecht met koriander.

donderdag 24 december 2009

Dan maar dik

Even geen schuldgevoel, maar luisteren naar de
onvolprezen Annie M.G. Schmidt.

DAN MAAR DIK
k hou van aardappels en sju met veel gehak,
ik hou van rolpens en van varkenscoteletten,
ik hou van koffie met veel suiker en gebak,
ik hou van pudding en van warreme kroketten.
En as ik dik wor, nou, dan moet dat maar gebeure, |
ik zal beslist niet over kallerieën zeuren.

En zonder taartjes is het leven veel te grau
en as je honger heb, dan wor je zo humeurig.
U moet maar denken as u dikker wordt, mevrouw,
je kan nog beter lekker mollig zijn dan treurig.
En as ik dik wor, nou, dan zal ik het wel merke,
ik ga m'n leve niet met rauwe groente werken.

An mijn lijf geen dijeet,
ik blijf ete wat ik eet
en ik doe niet aan de lijn,
al weeg ik tweehonderd pond.
Ik zeg maar: ete is gezond,
ik lus geen kropsla met azijn.
U moet maar denke, net als ik:
dan maar dik,
dan maar dik,
dan maar dik.

Vanaf zondag 3 januari is een zevendelige serie te zien op televisie over het leven van Annie M.G. Schmidt

dinsdag 22 december 2009

Stampottentijd

Het land ligt stil, De auto is bedolven onder een flinke laag sneeuw, de weg is spiegelglad. De stad ziet er betoverend uit; muts op, laarzen aan en naar buiten. Op de terugweg meteen maar even boodschappen halen. Met zulk ouderwets Hollands weer krijg jevanzelf zin in stampot. Stampot boerenkool met een mooie grove worst van de slager; een kuiltje in het midden met boterjus en piccalilly. We stappen met rode konen fris de winkel in. Ons oog valt meteen op de groentestelling. Nee... in één oogopslag is het duidelijk, de boerenkool is op! Heel Nederland eet vanavond boerenkool behalve ik.
Snel een nieuw plan bedacht, denkend aan onze zuiderburen. Zouden zij ook massaal van stampot boerenkool houden?

Ze houden in elk geval van witlof of witloof zoals de Vlamingen het noemen. Er is zelf eens speciale website om deze licht bittere groente te promoten.  Een winterse aanpak is witlof met ham en kaas uit de oven.  Kook aardappels en maak er een een eenvoudige puree van. Kook tegelijk de witlof in water en verwarm de oven voor op 200 graden. Vet een ovenschaal in en maak laagjesvan  aardappelpuree, witlof, kaas en ham. Zet de schaal een minuut of 8 in de oven en aanvallen maar.

zondag 20 december 2009

Klimaattop mislukt, toch winter


Brrrr

Terwijl buiten alles bedekt is met een wollige witte deken en vlokken uit de grijze hemel de deken dikker en dikker maken, begint de verwarming veronstrustende kolkende geluiden te maken. Het borrelt en gromt en ondertussen ligt er op de boiler een flinke plas water. Angstvallig kijken we naarde c.v.. We bellen het servicenummer van de verwarmingsinstallatiebedrijf. "Ja dat lijkt me niet goed,ik zou hem uitzetten.""Komt dan iemand langs om hem te maken?", vraag ik hoopvol.
"Nee mevrouw, morgenochtend belt er iemand terug om een afspraak te maken", klinkt het niet erg gerustellend. En koud wordt het. Het elektrische kacheltje wat jaren geleden ooit is aangeschaft is onvindbaar. Gelukkig hebben we een keuken. De oven en de gaspitten gaan aan om de boel weer een beetje warm te krijgen. Toch zonde van al die energie, we kunnen we beter meteen een hartverwarmend soepje mee maken.

Soupe au pistou
prei
peterselie, rozemarijn, tijm, marjoraan, laurier
aardappel in blokjes
wortel
courgette
groentebouillon
tuinbonen
tomaten (evt pompoen, erwten)
schelpjespasta
zout
basilicum blaadjes
knoflook
zwarte peper
geraspte Parmezaanse kaas
olijfolie (goede)

Snij de ui(en) en prij dun. Fruit ze in olie in een pan met een zware bodem (eerst goed voorverwarmen). Op laag vuur in in een minuut of 10 gaar fruiten.Verse kruiden in een bosje toevoegen (Provençaalse kruiden) samen met heet water  en gesneden wortel, aardappel, courgette, laurier en zout. Groente zachtjes in een minuut of 10 bijna gaar koken (deksel op pan). Tomaten en pasta toevoegen en tuinbonen als ze vers zijn (uit blik op het laatste moment). Een minuut of 15 laten koken, kruiden en laurier weghalen. Evt meer water toevoegen. en proeven op smaak.
Voor de pistou: basilicum, zwarte peper, knoflook en kaas in een keukenmachine fijnhakken. Langzaam  de olijfolie draaiend toevoegen en in de koelkast zetten tot gebruik.
Soep serveren met een lepel pistou er bovenop.

zaterdag 19 december 2009

Smeltende camembert op een surrealistisch broodje

Inspiratie kan je op ieder moment overvallen. Het idee voor  'de weke uurwerken' (de duurzaamheid van de herinnering') van Dali is onstaan tijdens een hete augustusmiddag. Dali zat te lunchen en speelde met zijn potlood.Hij schoof het potlood onder de camembert en tilde het kaasje op. De kaas was zacht geworden in de zon en droop naar buiten. Het inspireerde hem tot de smeltende uurwerken.

Als de tijd dan toch versmelt, kun je beter je maag vullen met een eenvoudige lunch met een mooi lopend kaasje  samen met een authentiek brood. Brood waar je meteen in wil bijten. Dali heeft voor ons gelukkig ook zo'n brood in de aanbieding.

Ontroerend mooi... En nu smullen

vrijdag 18 december 2009

De Noordzee bij Terschelling winter 2009


Verdronken schelpen op een donderdag

"Helaas mevrouw de kok heeft een fout gemaakt, de schelpen zijn op. Mogen het ook mosselen worden?" Een mooie pasta met witte wijn en knoflook kan ook heel goed met mosselen, dus vooruit. De Kust is een goedlopende leuk buurtrestaurant met veel visgerechten in Utrecht, maar logistiek gaat er vaak wat mis. Uiteindelijk  krijg ik geen variatie met mosselen op mijn bord maar een compleet ander gerecht. De mosselen liggen in een zware rode saus die eigenlijk hoort bij een ander mosselgerecht. Toch zelf nog maar even naar de visboer voor een revanche om even de zee en de zon te proeven op een mooie winterse dag.

Spaghetti Vongole  (2pp of 4 pp als je er een voorgerecht van maakt)
1-1,5 kilo venusschelpen (goed uitspoelen anders heb je zand in je eten)
1-2 knoflook in plakjes
1 rode peper
olijfolie
peterselie
1 dl witte wijn
citroen
spaghetti

Zet een pan water met wat zout op en kook daarin de spaghetti. Leg de schelpen in koud water en check of ze nog leven (vers zijn) door een tikje op de schelp te geven. Als de schelp zich niet sluit,gooi de schelp dan weg.  Smoor de knoflook samen met de chilipeper in de olijfolie (laat knoflook niet bruin worden). Doe de schelpen en de witte wijn in de pan. Doe er een deksel op en kook in een minuut of drie de schelpen gaar (ze gaan openstaan). Schud tussendoor de boel een paar keer op. Haal de schelpen it de pan met en schuimspaan zodat je het kookvocht bewaard.  Zeef evt. kookvocht als er toch nog zandkorrels in zitten. Brengt het kookvocht aan de kook en voeg citroensap + citroenschil en de peterselie toe. Breng het opsmaak met gemalen zwarte peper en evt zout. Meng de schelpen door de saus. Gooi het geheel bij de spaghetti.

donderdag 17 december 2009

Tomatentaartje



Tomatentaartje voor 4 personen, (bijgerecht of lunchgerecht )
6-8 tomaten
6 plakjes bladerdeeg
mosterd
creme fraiche
rozemarijn
ansjovis (4 stuks) - geweekt in melk
of zwarte olijfjes (taggia)
parmezaanse kaas,geraspt (beetje)
zout en zwarte peper uit de molen

Verwarm de oven voor op 200 graden. Ontdooi de bladerdeeg

Ontvel de tomaten en haal het vruchtvlees uit de tomaten. Dep de tomaten en bestrooi ze met peper en zout. Vet de bakvorm in en maak een bodem met een laag randje van 5 plakjes bladerdeeg. Snij de tomaten in mooie
kleine plakjes, hak de rozemarijn fijn. Meng de mosterd en creme fraiche en smeer de bodem er mee in.

Leg de tomaten er bovenop en strooi de rozemarijn er overheen. Leg de ansjovisjes of olijven erbij. Maak van het overgebleven bladerdeegflapje reepjes en leg ze over het taartje. Gooi over deze reepjes een beetje geraspte kaas. Bak het taartje in 30 minuten in het midden van de oven.

Winterse tomaat

Terwijl de winter de hemel wollig grijs kleurt en de sneeuw zijn tijd afwacht, krijgt een mens zin in een fleurig, maar warm gerecht. Dat
straks nu eerst een gedicht

Ode aan de tomaat - Pablo Neruda


Middag en zomer,
de straat verdrinkt
in tomaten,
het licht
deelt zich
in twee tomatenhelften
en het sap
stroomt
door de straten.

In december
breekt de tomaat z'n ketenen
en dringt
de keukens binnen,
komt aan voor de lunch,
gaat kalm zitten
in de dressoirs
tussen de vazen en botervlootjes
en de blauwe zoutvaatjes.
De tomaat
heeft een eigen licht
en een goedaardige grootheid.
Maar helaas
we moeten hem vermoorden,
het mes zinkt diep
in zijn levend vlees,
de rode ingewanden,
een nieuwe zon,
diep en onuitputtelijk.

woensdag 16 december 2009

Deelder 65

Timing is everything. Vóór in de maat. Niet leunend in de afterbeat.'

Deelder:'Je bent nooit ouder dan een dag.

Morgen begint alles weer opnieuw.
Je leeft in het nu, en dat is altijd nu,
Dus wat dat betreft wordt je niet ouder.'