maandag 29 oktober 2012

Bami-akkoord

Het begon in een simpel Haags Indonesische tentje. De twee pragmatisch veertigers beklonken hun samenwerking met een pilsje boven de sambal goreng boontjes, de sajoer lodeh en de saté babi.

Zo als het restaurant is het regeerakkoord.  Geen sigaren, mooie glazen wijn in pluche stoelen zoals in Des Indes. Nee geen liflafjes, geen grootse plannen en spannende avonturen. Maar vertrouwen op eenvoudige recepten die al eeuwenlang lijken te werken.

Nu kijken of ze niet alleen recepten kunnen schrijven, maar of ze zelf ook kunnen koken. Laten we beginnen met iets pittigs'wat niet al teveel tijd kost.

Sambal Goreng Telor
4 eieren
1 fijn gesneden ui
1 grote teen  knoflook
1 tl  sambal oelek
beetje trassi
klein beetje verse gember
1 tl bruine basterd suiker
1 stengel sereh (citroengras)
1 blaadje laurier
1,5 tl tomatenpuree
1/8 deel van een blok santen
lente ui
zonnebloemolie
zout

Kook de eieren hard. Pel ze en laat ze afkoelen.Wrijf de uien, knoflook, sambal, suiker,gember, tomatenpuree en zout tot een mooi mengsel. Bak dit mengsel 5 minuten in de olie.

Pak de stengel sereh en kneus hem op een aantal plekken.Voeg daarna laurier, de santen, de sereh en 1 dl water toe.
Voeg de eieren in hun geheel toe en laat het nog een minuut of tien stoven, totdat de olie uit de santen boven komt drijven. Verwijder de sereh en het laurierblad. Snij de lenteui in dinne ringetjes

Halveer de eieren, presenteer ze op een bordje en giet de saus er overheen. Doe de lenteui over het gerecht.

zondag 28 oktober 2012

Feestelijk zwijn met salie

Sinds 1907 dartelen wilde zwijnen rond in de Nederlandse loofbossen. Met hun grote slagtanden en grappige staartjes zoeken ze naar kastanjes, knollen, eikels; maar ook een knaagdiertje gaan ze niet uit de weg. Ze doen het goed hier, de populatie groeit ieder jaar fors. Ze kunnen dan ook wel 12 kinderen tegelijk krijgen. Een tepel per big.

Officieel mag er niet op ze gejaagd worden, maar iedere jaar worden er flink wat afgeschoten (wildbeheer), zo´n 2000 per jaar. Het vlees kan je in de herfst vinden bij de poelier, soms met kogeltjes er nog in.

Ze smaken goed, een stuk beter dan een productievarken. En zeker als je er lekkere kruiden aan toevoegd. Salie, een wat vergeten kruid, smaakt er bijvoorbeeld heel goed bij. In een handomdraai heb je een feestelijk maal op tafel.

Wildzwijn met salie
500 gram Wildzwijnrugfilet/of zwijnshaas in reepjes 1cm dik.
100 gram  gerookt spek/spekblokjes
2el olijfolie.
2 rode uien aan halve ringen gesneden.
2 teentjes knoflook gehakt.
50 gram zongedroogde tomaten in stukjes.
2 el.bloem.
1/2 blokje kipbouillon.
100 ml sherry.
100 ml slagroom.
2 el fijngehakte salie en wat reepjes voor garnering.
100gram zwarte olijven in schijfjes.

Bak het spek krokant in de olie.Voeg de ui, knoflook,en gedroogde tomaat toe en bak 5 minuten mee.
Bestrooi de reepjes wildzwijn met zout en peper en de bloem. Bak ze mee met het spek en de uien tot het begint te kleuren.
Los de kipbouillon op in 100 ml heet water en schenk dit met de sherry en de room in de pan.

Voeg de salie en de olijven toe en roer tot het geheel begint te binden.
Laat alles nog 5 minuten oplaag vuur pruttelen.
Bestrooi met reepjes salie en serveer met verse parpadelle of tagliatella. Maar bij puree past dit maaltje ook heel goed.

woensdag 17 oktober 2012

Beton op de Waddeneilanden

Slingerend fiets je door een van de duinlandschappen van de Waddeneilanden. Wind, fiets, zand, helmgras, zee meer is er niet. Onder je hoor je het gezellig knerpen van het schelpenpad.

Maar dit is straks voorbij. Niks schelpjes onder je banden maar koud, glad beton. Nog even en op Texel en Ameland draait de betonmolen. Veel goedkoper en handiger in het onderhoud. Op Ameland kosten de karakterstieke paadjes 70.000 euro per jaar. Als we de toeristenbelasting nu met een dubbeltje verhogen mogen we de schelpenpaadjes dan houden?

dinsdag 16 oktober 2012

Windstilte

Hoog op de bergen kijken de windmolens in het land van Don Quichot machteloos toe. Geen wind op de plek waar het altijd waait. Tarifa, het zuidelijkste puntje van Spanje; surfersparadise. Maar nog geen zuchtje kan er vanaf.

Maar de zee laat zich niet van de wijs brengen en slaat met volle kracht op de rotsen en het zand. De zon schijnt door de golven heen. Het strand zelf is vrijwel verlaten op een enkele late blote badgast na. Surfers staan op een hoopje met hun hippiecampers op een duin te overleggen met een plank onder de arm. In de kom van het standje zijn de golven zo hoog dat je de wind niet nodig hebt. Ook zonder wind stuift het water van de golven omhoog.

Daar krijg je honger van, al vroeg op de dag. Biertje met een paar stevige tapas maar vast zoals een lekker stukje tortilla (in deze streek vaak met bovenop een groene asperge en tomatenmayonaise) of lekkere warme Spaanse frieten met aioli.

Patatas bravas met aioli
aardappelen
1-2  eidooiers (heel verse)
4 tenen knoflook
zeezout
evt. wat paprikapoeder
olijfolie om in te frituren
3-4 dl goede olijfolie
 beetje citroensap

Schil de aardappels en snij ze in ongelijke blokjes. Doe in een klein braadpannetje voldoende olijfolie zodat de aardappelsstukken onder komen te staan (niet teveel tegelijk).  Verhit de olie tot 150-160 graden en bak ze een minuut of 3-4 (ze moeten gaan sissen) .Laat ze goed uitlekken.

Maak de aioli door de eidooiers zeezout en knoflook met met een vijzel te mengen. Doe de eidooiers erbij en voeg langzaam een straalte olijfolie er al roerend bij. De massa moet dik worden. Als het echt niet pakt kan je er een extra eidooier bij voegen. Op smaak brengen met een drupje citroen en zeezout en evt. wat paprikapoeder.

 Bak de aardappels vlak voor het eten nog een keer in 170-180 graden tot ze een mooi geelbruin kleurtje hebben.