Cd-zee

600.000 cd's kreeg kunstenaar Bruce Munro opgestuurd na een oproep op de radio. Bij Long Knoll in het Engelse Wiltshire hebben 140 mensen hem geholpen om een zee van licht te maken. De “CD Sea” is geïnspireerd door de reflectie van de zon op het water van een van de baaien bij Sydney in Australië.
Er zijn meer kunstenaars die cd's als materiaal gebruiken zoals Elise Morin die er een soort duinlandschap mee heeft gemaakt.

Poseidon in Zeeland

 Aivazovsky

Hans Warren werd wel een Griekse God in het Zeeuwse landschap genoemd. Hij geloofde in de Griekse Goden. In 1976 bezocht hij de beroemste tempel van Poseidon, de god van de zee en de wind op kaap Sounion.  Een prachtige uitkijkplek en altijd wind.
Hij schreef ook een gedicht over deze heerser van de zee. Het staat sinds 2010 te lezen op een zijgevel in Middelburg.

POSEIDON
Ik, die aan zee geboren ben,
wil nog graag geloven, machtige Poseidon,
dat de zee onze eilanden draagt.
In de zoute wellen, diep in 't land
offeren we, ook al wordt daar onze roeispaan
nog niet voor schepel aangezien,
en als je woedt, Poseidon Asphalios,
vastgegronde, wanneer de aarde steunt,
de golven koken, dan sidderen wij radeloos.
Bergen komen en gaan, een krater gaapt
daar waar je heiligdom verrees
maar in de prille parelmoeren morgen
na het geweld, staat daar
onstuimig hinnikend je zoon,
het vleugelpaard Pegasos klaar.

Hans Warren zou ook een passie hebben voor de rijke vruchten van de zee als coquilles, kreeft, krab en garnalen. De regen zal toch wel een keer ophouden, dus vast een lekker dressing voor bij grote garnalen op de bbq. Hans Warren had het vast gewaardeerd.

Sausje bij gamba's op de bbq
zonnebloemolie
limoen
koriander
fijngesneden uitje
knoflook
beetje oestersaus
beetje kikoman
zout en peper

Mossel aan de wandel

Een mossel lijkt een vrij statisch wezen. Ze zitten vast aan een rots of een scheepswand en lijken als ze die plek eenmaal hebben gevonden zich daar voorgoed aan vast te klampen. De minder gelukkigen rollen mee met de bewegingen van de zee op de grond in het zand.

Maar niets lijkt minder waar. Ze mogen graag een stukje kuieren en niet zomaar in het wilde weg nee met een doel. Ze zoeken elkaar op; gezellig en veilig. Ze hebben een eigen looppatroon, Eerst een paar korte stapjes in de buurt van de andere mosselen en dan een langere stap op weg naar het onbekende. Uiteindelijk vormen ze samen  in lange strengen een mosselbank. En dat allemaal zonder zicht.

De mosselen van Gerard Victor Alphons Röling hebben minder geluk, ze zijn uitgewandeld en in de pan beland. Ze zien er wel smakelijk uit. Mmm snel naar de markt voor een maaltje. Ditmaal extra lekker door ze na een kookbeurt even in de oven te leggen met een dot knoflookboter.

Mosselen zwemmend in de knoflook
mosselen
witte wijn of een scheut bruin bier
bleekselderij
(winter)wortel
ui
prei
zout
zwarte gemalen peper
boter
knoflook
bieslook
peterselie

Check de mosselen in een badje water. De mossleen die niet dicht willen, gooi je weg. Kook de mosselen op traditionele wijze in een grote pan met de groente en wijn/bier. Als de mosselen open staan, zijn ze klaar.
Verwarm de oven voor op 180 graden.  Maak kruidenboter door boter, bieslook, peterelie, knoflook en wat zout met elkaar te vermengen. Haal de helft van de schelp van de mosselen weg zodat de mossel in de andere helft ligt. Leg de mosselen op de ovenplaat en geef iedere mossel een dotje knoflookboter. Even in de oven. Ook een mooie tapashapje.

Zaanse chocolademelk

Magnus I. Møller

Het ruikt er naar warme zelfgemaakte chocolademelk. Drie cacaofabrieken vullen de lucht boven de molens, Japanners en het water. Als je vanaf het Amsterdamse IJ na de Petroleumhaven omhoog vaart kom je in de Zaanstreek.

Treinstellen, auto's en ander modern blikwerk worden in elkaar gestanst terwijl lange vrachtschepen voorbij varen. Bekende merken liggen met fabriekshallen aan het water zoals Verkade en Duyvis.

En plots na de moderne brug ben je in het Nederland van de plaatjes. Kleine huisjes, een houtmolen. Aan de overkant uitspanning de Drie Broers waar we afmeren. Voeten in het zand, glaasje witte wijn en een salade. De chocoladelucht waait langs.

De volgende dag is het al weer voorbij met de zon. Door en doornat verlangen we naar een grote beker....

warme chocolademelk
1 el cacaopoeder
1,5 suiker
0,5 zakje vanillesuiker
2 dl melk

Vermeng in een beker de cacao en suiker. Voeg een scheutje van de melk toe en roer alles tot een papje. Breng de rest van de melk al kloppend met een garde aan de kook. Schenk de melk onder flink roeren bij het chocolade papje. Serveer de chocolademelk direct. En dan straks een stampotje zuurkool ....

Paddenstoelensaus voor een herfstige julidag

De boot ligt in Amsterdam in een verlate haventje dat over twee weken wordt opgedoekt. De laatste bootjes,waaronder een schetig slepertje, worden nog opgeknapt. Vlakbij ligt het leuke Kaap Kot wat in elk geval in 2011 nog bestaat en voor een avond een fijne schuilplaats is. De auto staat in Loosdrecht en wij zijn terug in Utrecht. De lucht vertoont allerlei soorten grijs, het miezert, het regent en de wind blaast door de volle takken. Het lijkt wel herfst. Tijd voor paddestoelen.

Kunstenaar Zeger Reyers heeft zich jaren laten inspireren door paddestoelen. Deze Haagse mushroomman heeft jarenlang allerlei soorten zwammen laten groeien uit stoelen, brandweerslangen en grammofoons. Hij heeft een mateloze interesse voor groei, bloei en verval. En dan kom je al snel bij eten terecht

In 2001 maakte hij dan ook een prachtige mosselstoel. Hij  liet typische Parijse stoeltjes af zakken in het zilt van de Oosterschelde waardoor er vanzelf mosselen aan gingen groeien. Zo voor de pluk. Eén van zijn laatste werken was te zien op Eat Art in Dusseldorf waar een ronddraaiende keuken de aandacht trok.

Voor vanavond een lekkere paddestoelensaus. Past goed bij een gebakken biefstukje, varkenhaas of gebakken aubergines, die licht zijn gekruid met wat paprika, djinten en kerriepoeder of gebakken in een dun deegje.

Paddenstoelensaus

gedroogde Funghi Porcini (eekhoorntjesbrood)
half bouillonblokje Funghi Porcini van Star (It. delicatessenwinkel)
verse champignons of andere paddestoelen
gehakte peterselie
knoflook
gemalen zwarte peper
olijfolie
(slag)room

Week twee uur lang de gedroogde paddestoelen en laat ze goed uitlekken.Bak zachtjes in de olijfolie de knoflook (mag niet verbranden!) en de helft van de peterselie. Voeg de uitgelekte paddestoelen erbij, kort bakken Slagroom erbij en een minstens een half uur laten pruttelen zodat de smaak van de paddestoelen helemaal in de saus trekt. Op smaak brengen met bouillonblokje (of zout indien afwezig) en zwart gemalen peper.

Lenteui met een slabbetje

Kim Blair

In het Catelaanse Valls hebben ze een bijzondere traditie met lente- of bosui die zich langzaam over heel Catalonie weet uit te breiden. Ze leggen de "calcots" langdurig op de barbecue en doen massaal grote slabben om. Ze maken er een pittig Romescosausje bij waar de lange uien in worden gedoopt en slobberen dan de uitjes leeg alsof het witte asperges zijn.Wel eerst het verkoolde jasje er even vanaf halen. Mooi voorafje en dan bijvoorbeeld geroosterd lamsvlees. Smaakt goed samen met een lekker broodje.

Calcots Xato Romesco
flinke hoeveelheid stevige bosui/of jonge dunne prei (6-8 pp)
krantenpapier
2 tenen knoflook, geplet en gepeld, met een theelepel zout
2 eetlepels vers broodkruim
3 eetlepels geroosterde amandelen
1 geroosterde rode paprika, schoongemaakt (of uit potje)
2 tomaten, ontveld, zonder pitjes
1 rood pepertje schoongemaakt en fijngesneden
2 el rode wijnazijn
1,5 dl olijfolie

Rooster de bosui op een houtkoolvuurtje. Als ze zwart geblakerd zijn, haal je ze er vanaf en wikkel je ze in krantenpapier. Laat ze daar een minuut of vijf in rusten. In de keukenmachine maal je de knoflook met zout en brood tot een puree. Voeg de rest van de ingrediënten toe, behalve de olie. Maal opnieuw. Giet langzaam de olie erbij terwijl je blijft draaien, als bij het maken van mayonaise. Haal de uien uit de krant en serveer ze.

Als je het op zijn Catelaans doet dan pak je de bosui bij de wortels/onderkant met je linkerhand beet en trek je het zwart geblakerde jasje er uit. Vervolgens doop je het in de saus. Nu hopen dat je je slab niet bent vergeten. Hier een filmpje waar je kan zien hoe het gaat.

Kersentijd

DE KERSENPLUK
De ladder stijgt omhoog in het azuur
en gaat meteen al in het groen verloren.
Meikersen in je mond en aan je oren
en in de emmer, pluk maar, pluk het uur.
en pluk de dag waarop je vantevoren
de zon hebt zien verrijzen en rood vuur
uitgieten op het groen van de natuur
waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren.

Het eten is de volgende etappe.
Durf ik wel dat kersrode kersenpaar
onder dat zwarte springerige haar
brutaalweg van het oortje te happen?
Geduld, geduld, het lieve leven roept.
Mijn laatste oortje is nog niet versnoept.

Kees Stip

Kokkels op zijn Portugees

Onbegrijpelijk maar onze kokkels verdwijnen bijna allemaal naar Zuid-Europa, waar ze de schelpen hoog waarderen. In Nederland moet je echt je best doen om ze vers te krijgen en zie je ze zelden op de menukaart. Terwijl ze in het verleden echt met kilo's tegelijk van de bodem werden geschraapt.

Zo extreem veel dat vogels dreigden hongerig toe te kijken naar de volle netten van de vissers. Gelukkig is het sinds een paar jaar verboden om mechanisch op kokkels te vissen en is er begin juni een akkoord gesloten over het handkokkelvissen waardoor er voldoende overblijft.

Goed dat gezegd hebbend, hoe komen we dan af en toe een lekker maaltje kokkels? Afgelopen winter had ik mazzel en kon ik ze eenmalig bestellen bij fotograaf Hugo Schuitenaker van Zeeliefhebbers. Een andere 'slow' methode is het Wad op lopen en ze zelf verzamelen. Aanrader, leuk om te doen, maar niet altijd handig. Dan maar bestellen, bij bijvoorbeeld Eetvis of bij een goede vishandel. Beetje moeite maar dan is het ook smullen geblazen. Meer recepten van bijzondere ingrediënten die je niet zomaar in de supermarkt kan krijgen vindt je bij het Foodblogevent van juni georganiseerd door Gerrit Jan Groothedde van Eetschrijven.

Kokkels op zijn Portugees (recept van Eric Rotte)
1 kg verse kokkels
4 ontvelde tomaten
Enkele takjes verse koriander
verse peterselie
verse oregano
4 teentjes knoflook
1 ui
½ glas droge witte wijn
mespuntje witte peper en zeezout
Veldsla
Olijfolie extra virgine
Rode ui

Was de kokkels goed in koud water tot ze zandvrij zijn. Ontvel de tomaten door ze even in kokend water te dompelen tot de velletjes gaan omkrullen en daarna direct in koud water af te koelen. Snijd de gepelde tomaten in vieren en ontdoe ze van het zaad. Snijd de partjes daarna in blokjes. Plet de knoflook met de vlakke kant van het mes.

Doe in een ruime pan een scheutje olijfolie, een ½ ui in stukjes gehakt en laat dit aanfruiten, voeg daarna de grof gehakte kruiden erbij en 4 teentjes geplette knoflook. De kokkels in de pan doen, voeg wat droge witte wijn toe en de partjes tomaat.

Breng de kokkels aan de kook op hoog vuur met de deksel op de pan en schudt ze een paar keer tot de schelpjes open gaan.

Leg op een diep bord de veldsla, doe er enkele schijfjes rode ui op, wat olijfolie extra virgine en rode wijnazijn, wat grof gemalen zwarte peper en een beetje zeezout.
Schep de kokkels in diepe borden en lepel er het warme kookvocht over. Serveer met ciabatta.

Oerol 2011 in beeld

 

Oerol 2011



Tientallen konijntjes schieten weg voor het licht van de fiets in de de duinen van Terschelling. De wind suist om de oren, de Brandaris en de maan schijnen om het hardst. Woeste golven eten de helft van het strand op maar het tijdelijke reddingshuisje, twee kilometer na Paal 8, biedt de volgende dag uitkomst. Een kom warme thee of koffie en een verhaal bieden troost en verlichting.

Het Geluk is mislukt in het weiland van Cupido. Maar mislukt zijn, blijkt nut te kunnen hebben. Kabouters en elven dansen rond de duinmeertjes, terwijl Bonny en Clyde dromen over een leven zonder regels en grootse overvallen met een dramatische eindes. De woestijn van Egypte heeft zich verplaatst achter Heartbreak Hotel; bleke dunne figuren in zwart toveren sprookjesachtige beelden terwijl de sneeuwpop vrolijk smelt. Rode wonderlijke ballen verschijnen bij Hee, terwijl ontploffingen het publiek wakker schudden.

Het geluid van de branding vermengt zich met zacht tinkelende harpen en kinderstemmen die houden van paarden, tractors en vaders die op zondag op de bank liggen te snurken.

Nog een keer staan we op de duin van ons tijdelijk onderkomen. Dag zee, dag Wad. Blijf.. we komen terug!

Voedseltekort op de Wadden

Paul Farrel

Scholeksters en het Wad horen bij elkaar. De vrolijke vogels stappen met hun rode poten en snavels parmantig  rond door het slik op zoek naar mosselen en schelpen. Ze weten wel wat lekker is. Hun snavel  slijt flink van het openen van de schelpen, maar groeit gelukkig iedere dag met een kleine halve cm.

Maar het gaat helemaal niet goed met de zwartwitte kustvogel. Over tien jaar, voorspellen vogelonderzoekers, zijn ze waarschijnlijk verdwenen. Te weinig voedsel. De Japanse oester met zijn veel te stevige schelp zou één van de schuldigen zijn.

Oerol en Terschelling horen bij elkaar. De vrolijke theatermakers verlichten ons hart, terwijl ze het eiland veroveren op zoek naar bijzondere locaties. Ze weten waar het mooi is. Nieuwe ideeën slijten snel, maar gelukkig bloeien er steeds nieuwe plannen op omdat het laagdrempelige festival nieuw talent de ruimte geeft om te groeien.

De vraag is wat daar over tien jaar nog van over is. Talent moet je kunnen voeden. De regering van Rutte met zijn dikke huid lijkt de verbeelding te willen smoren met forse bezuinigingen. Toptalent wordt ontzien, maar zonder kweekvijvers geen toptalent in de toekomst.

Kip voor de dames vd Wallen

De hoertjes op de Wallen lijden honger. Klanten willen steeds meer waar voor minder geld. Voedselpakketten moeten deze arme dames redden. Hopelijk zitten er vette kippenpoten bij en een flesje (goedkope) rode wijn, want niets verwarmt een mager lijf zo goed als een ouderwetse coq au vin.

Hoeren zijn van alle tijden en armoede ook. Zie bijvoorbeeld het boek  Meniste Bruyloften, of het Amsterdamse hoerendom. In zestig prenten wordt het Amsterdamse nachtleven van 325 jaar geleden in beeld gebracht door Coos Dieters en uitgeverij d' Jonge Hond. Mocht er geen kip in het pakket zitten dan kunnen de dames van plezier en de hoerenlopers samen wellicht inspiratie vinden bij een klassiek Italiaanse pasta.

Coq au vin op z'n Bourgondisch
grote kippenpoten of kip (ca 1,5 kg)
3 el olijfolie
150  spek
250 gr champignons
20  uitjes
4 el Marc de bourgogne of kirsch
2 tenen knoflook
1 fles rode  wijn (bourgogne)
1 bouquet garni (tijm, peterselie, laurier en foelie)
1/2 l bouillon
35 gr bloem
60 gr zachte boter
zout & peper

Pel de uitjes en de knoflook. Maak de champignons schoon en snijd ze in stukken.Doe wat olie in een pan en bak hierin het spek en de uitjes 5 min op een zacht vuur. Haal ze uit het vet en kleur de champignons in het bakvet al roerende gedurende 2 min op een hoog vuur. Haal ze eruit. Houd het  mengsel van ui, champignons en spek apart.

Doe er de rest van de olie bij en bak de kippenpoten 8 tot 10 min op een zacht vuur rondom bruin. Strooi er zout en peper over, voeg de gekneusde knoflook toe en flambeer dit alles met 3 el Marc of kirsch
Doe de inhoud vervolgens in een braadpan.

Doe de wijn bij het vlees in de braadpan. Doe er ook het bouquet garni en vul aan met bouillon totdat het vlees geheel onder staat.Schep er regelmatig het schuim af. Verwijder na 15 min het bouquet garni. Laat nog 15 min zachtjes, afgedekt koken. Doe er dan hetc champignonmengsel bij en laat nogeens 15 min zachtjes koken. Controleer de gaarheid.

Haal de poten en de andere garnituur uit de saus en houd dit warm.Reduceer de bouillon tot ¾ l op een hoog vuur.Meng de bloem met de zachte boter (= beurre manie), doe dit beetje bij beetje, al roerende bij de saus en laat de saus dik en in ca 15 min gaar worden.Doe de rest van de boter en 1 el Marc/kirsch bij de saus.

Iedere dag een komkommer

Dan Young maakt iedere dag een nieuw klein kunstwerk. Sinds november 2008 schildert hij de details van de wereld zoals deze komkommer.

De arme komkommer, sinds kort ten onrechte een verdacht product. De Russen zullen voorlopig zonder moeten, ondanks dat Bleeker stampvoetend dreigt een handelsmissie naar India af te zeggen om de Russische regering van minuut tot minuut onder druk te kunnen zetten. Hollandse komkommers eerst en dan die uit andere landen.

Ondertussen blijven de groentetelers met al die smakelijke komkommers zitten. Laten we solidair zijn en de komende tijd veel komkommer, tomaten en andere groenten kopen en opeten. Echt geen straf, wat dacht je van een lekker koele gazpacho.

 Gazpacho
500 g rijpe tomaten
1,5 komkommer
2 paprika
hard gekook ei
gesnipperde ui
 3-4 tenen knoflook,
ca. 1 dl olijfolie
oud Turks brood (wit brood)
4 el rode wijn
zout
zwarte peper
2-3 el wijn- of sherryazijn
evt serranoham
evt room (opgeklopt als voor cappucino)

Ontvel de tomaten en snij ze in stukken (tomaat uit blik kan ook). Schil de komkommer en haal de zaden eruit en. Idem voor de paprika. Snij een halve komkommer en 1 paprika in kleine stukjes en doe ze in schaaltjes. Maak croutons van een deel van het brood en besprenkel ze in olijfolie en zet ze apart.

Besprenkel twee sneden brood met wat rode wijn.  Doe de tomaat, een komkommer, een paprika, de knoflook, zout en peper bij elkaar in  de keukenmachine  en voeg op het laatst het brood besprenkeld met rode wijn toe. En pureer het geheel tot een mooi massa (eventueel haal je het nog een keer door de zeef). Proef het en voeg zout, peper en azijn naar smaak toe. Zet het weg. De gazpacho moet goed koud zijn als je hem serveert.

Serveer de soep met schaaltjes komkommer, paprika, ui, stukjes hard gekookt ei. Ook lekker met een paar stukjes gedroogde Serranoham. Voor een amuse kan je de soep ook in kleine glaasjes doen en er een beetje slagroom boven op leggen die je hebt opgeschuimt met een melkkloppertje. Een, twee kleine reepjes ham en het ziet er prachtig uit. Je laat dan de schaaltjes weg.

Food for thought

In onze perfecte maatschappij passen geen vreemde afwijkende vormen. Een appel is een appel en ziet er dus uit als een appel. Net als een wortel er uit ziet als een wortel en komkommer dus altijd recht is en niet krom en een banaan krom is en niet recht.

Maar de natuur is niet zo eenduidig, is inventief en brengt regelmatig nieuwe variaties aan. Smaken die minder, nee hoor net zo lekker en het geeft het oog wat variatie.

Wie overigens ook verrassend bezig is met het design van voedsel is Philips.

Okra en kip verborgen in curry en yoghurt

Gumbo's, jambo's of okra's zie je niet veel in Nederland. Terwijl het een rijke geschiedenis heeft in de Carabische en Surinaamse keuken, vooral als soep. Maar als je wel eens in een toko komt of op een grote markt met stalletjes met exotische groenten dan kan je deze lekkere groenten echt wel vinden. En in een Turkse en Marrokaanse winkel vindt je ze in grote potten, gekookt met vaak een tomaat bovenin.

Een verrassend pittig recept met zuivel door de dikke boerenyoghurt. En daarmee meteen kandidaat voor het Foodblog event van de maand mei.

Kipcurry met kokos en okra
450 gram kipfilet
1 pak rijst
bosje koriander
150 gram okra’s (liefst vers)
1 grote ui
2 tenen knoflook
3 eetlepels currypasta (Thaise groen)
3 dl kippenbouillon
1 eetlepel citroensap
100 gram santen
175 gram ananas (liefst vers maar kan ook uit blik)
1,5 dl boerenyoghurt
1 eetlepels zonnebloemolie

Meng de currypasta met kippenbouillon en citroensap. Snij de kip in stukjes en bak de kip in de olie in een wok tot ze goudbruin is. Voeg gesnipperde ui en knoflook bij de kip en bak alles een minuut of 2, 3. Snij de steeltjes van de okra’s.Als je ze uit een pot haalt, verwijder dan de vloeistof en spoel ze af. Voeg de okra's toe aan de gebakken kip samen met de curry/kippenbouillonmengsel en breng het aan de kook. Dek de wok af en laat het 30 minuten zachtjes doorkoken. Kook ondertussen de rijst

Rasp de santen grof en roer het door de curry en kook het geheel een minuut of 5 (de saus gaat nu binden). Voeg ananas, koriander en yoghurt toe en roer vervolgens nog een  minuut of  2.

Asperges met zeekraal

Ze waren er al vroeg dit jaar. Het witte goud, oftwel asperges. En dat dankzij Polen, Roemenen en Bulgaren want zelf willen we ze nauwelijks meer uit de grond halen. De witte asperges, die het zonder zonlicht moeten doen, zie je vooral hier in Nederland. Al  kende Edouard Manet deze lekkernij ook al.

Het is de vraag of we de officiële einddatum van 24 juni gaan halen. Maar voorlopig kunnen we er nog even van genieten. En nu ze toch volop en betaalbaar verkrijgbaar zijn kunnen we wel afwijken van het traditionele recept met ham. Wat dacht je van een combinatie met zeekraal. Eventueel bak je er nog een mooi stukje zalm of kabeljauw bij. En vergeet er niet lekkere nieuwe aardappeltjes bij te serveren

Asperges met hollandaise-saus en zeekraal (4pp)
500 g asperges
verse peterselie
2 eidooiers
1 el citroensap
1 el witte-wijnazijn
100 g boter
zout & peper
zeekraal

Snij de taaie uiteinden van de asperges (wees niet te zuinig) en schil ze . Breng de schillen  enafgesneden kontjes in ruim koud water met zout)aan de kook en laat even trekken. Verwijder de schillen en leg de asperges in het geurige water. Laat ze 10 minuten zachtjes koken, zet het vuur uit en laat ze nog 10 minuten nagaren.

Klop de eidooiers 1 minuut met zout en peper in de blender (of keukenmachine). Verhit het citroensap en de azijn in een steelpan en kook het tot eenderde in. Voeg de hete vloeistof in een klein straaltje in de blender terwijl hij draait. Zet dan uit. Laat in dezelfde steelpan de boter smelten. Giet ook de vloeibare boter in een dun straaltje naar binnen terwijl de blender draait. Voeg deel van de zeekraal toe. Proef en corrigeer op smaak met peper/zout en eventueel citroen. Leg rest van de zeekraal erbij of over de vis en serveer er gekookte jonge aardappeltjes bij.

Toch maar verhuizen naar een eiland?

Het waait er wel wel veel, je haar raakt voortdurend in de war. Het is geen stad dus er gebeurt niet zoveel, maar het is wel mooi.  In weer en wind. Toch maar verhuizen? Gelukkig zijn we in juni al weer op Terschelling.

Geroosterde ossenhaas op een houtskoolvuurtje

Onder het spinrag in het schuurtje achterin de tuin staat de barbecue geduldig te wachten. Een paar verlaten houtkooltjes liggen nog onderin. Maar dat gaat niet lang meer duren, nu we zo verwend worden met zomerse temperaturen.

Tussen het werk door worden we naar het strand van Frédéric Thiry gelokt om daar heerlijk loom een boekje te lezen terwijl de zon ons verwarmt. En daarna zijn we wel toe aan een lekker geroosterde maaltje.

Barbecueën is natuurlijk zo oud als dat de mensen het vuur ontdekten, maar hier in Nederland (her)ontdekten we deze smakelijk manier van bereiden pas in de jaren vijftig, dankzij de Amerikanen die hier op Soesterberg waren gestationeerd.

Vanaf de jaren zestig raakte het in de mode. In Turks Fruit beschrijft Jan Wolkers nog dat de moeder van Olga geen ordinaire receptie wilde in een restaurant maar voor iets speciaals koos. En dat was... een heuse bbq.

Laten we het bbq-seizoen goed beginnen met bijvoorbeeld lamskoteletjes met rozemarijn en knoflook of orgineler met een malse ossenhaas.

Ossenhaas met ansjovis voor de bbq
600 gram ossenhaas 6-7 cm dik
3 el ansjovis fijn gehakt
1 el kappertjes
3el oregano, fijngehakt
2 tenen knoflook fijn geperst/gehakt
1 tl grove peper

Fruit alle ingrediënten, behalve het vlees, in een pannetje op middelhoog vuur, met wat olijfolie, tot de ansjovis begint te smelten. Haal de pan van het vuur en laat deze afkoelen. Maak met een klein scherp mesje gaten van ongeveer 3 cm in de ossenhaas (ongeveer 15 gaten verspreid over het vlees). Vul deze gaten met het kruidenmengsel. Schroei de ossenhaas rondom dicht op een goed hete grill of bbq (ongeveer 3-4 minuten per kant). Haal het vlees van het vuur en laat het zeker 5 minuten rusten, voor het in pakjes van ongeveer 1 cm te snijden. Lekker met gegrilde groenten.

Zeevruchtenoogst van de maand april

We vieren deze Koninginnedag met de oogst van het Foodblogevent van de maand april. Het begint al goed met een heerlijke lunch van  Antoinette van Marsepeinblog met een clubsandwich van wit brood met garnalen, ei en avocado. Altijd een lekker combinatie garnalen met avocado. Daar lusten we nog wel één van, maar we houden ruimte over voor de andere gerechten die zijn opgestuurd.

Fullmaan verrast ons met een mooi coquille-gerecht met koriander, gegarneert met krieltjes en wortel. We schenken ons zelf vast een  mooi glas droge witte wijn in en laten de smakelijke vulling van de Sint  Jacob schelpen  naar binnen glijden. 

Na dit mooie verfijnde hapje, hebben we echt trek gekregen en zijn we klaar voor een  bord met pasta. We hebben keuze zoals een bord pasta met zeevruchten en een scheutje wijn van Tonia van het blog Watetenwijvandaag. Kijk meteen even op haar blog rond voor een knapperig zelfgemaakt broodje, zoals deze rucola- broodjes.

Maar je kan ook gaan voor het bijzonder gewaagde recept van Silkes Kookhoekje die ons trakteert op een recept van tortellinni met scampi met martinisaus en sinaasappel.

Aan de kinderen is ook gedacht. Karien van Kamelenvoer bedacht visballetjes met groenten die ieder kind over de streep trekt."Ik hou niet van vis"! Probeer er eentje! Mokkend wordt de hele schaal met smaak leeg gegeten. Karien heeft nog meer in de aanbieding want ze maakte ons nieuwsgierig met de belofte een recept op te snorren van garnalenballetjes met gedroogde limoen. We houden ons aanbevolen.

En dan hebben we nog een gaatje over voor wat bijna iedereen lust, een goed gemaakte pizza. Gabriella bewijst dat pizza en zeevruchten   heel goed samen gaan. Met op de pizza twee verrassende ingrediënten: prei en voor de liefhebbers Eros Pista  (versgemalen scherpe paprika uit een potje, ik geloof dat het Hongaars is).

Ons buikje is rond en om het af te maken, wandelen we naar de ijssalon voor een oranje bloedsinaasappelijsje van Roberto (veel lekkerder dan het mierzoete Oranjebitter) en we denken vast na over het volgende foodblogevent van de maand mei wat georganiseerd wordt door Antoinette van Marsepein. Het nieuwe thema is zuivel.

Om op te eten!

Karl Lagerfeld heeft een hele suite in een hotel in Parijs ingericht met chocolade; inclusief de bijna naakte man, geinspireerd op Baptiste Giabiconi, de muze van Lagerfeld.

Hij is letterlijk om op te vreten. Lagerfeld zelf heeft kunnen beheersen, want hij eet geen chocola. In totaal is er 9.525 kg Belgische chocola gebruikt. En dat allemaal voor het promoten van een ijsje van Magnum.

Slow food op het Wad

De laagvliegende sterns begroeten ons als we aan boord stappen bij Jan Rotgans. De zon is al warm; zonnebrand is hard nodig voor onze nog tere winterhuidjes. Bovenop de boot kijken we hoe de netten worden uitgezet. Voor een platvisje is het nog te vroeg in het seizoen. De meeuwen vliegen teleurgesteld weg.

Gelukkig voor ons is de  grijze garnalenvangst wel succesvol. Zilverkleurig springen ze uit onze handen tijdens het sorteren. Dat wordt flink pellen. Maar nee, tot onze verrassing worden ze gebakken in olijfolie met wat knoflook en zout. In minifrietzakjes peuzelen ze in zijn geheel op.  Mmmm, smaakt goed met een eerste biertje of een glaasje witte wijn. De variant met Provencaalse kruiden bevalt minder. Zulk puur vers spul heeft maar weinig nodig. Even zwaaien naar de lepelaars.

Het Wad stroomt leeg en de eerste zandplaten worden zichtbaar. We waden door het water, maar de lieslaarzen laten we uit. Broekspijpen op en de tenen verdwijnen in het zwarte slik. Mosselbanken verbergen oesters. Beetje limoensap en de zee komt zo binnen in de slokdarm. Met onze vingers zoeken we onder de lichtgrijze plekjes naar kokkels voor de avondmaaltijd, terwijl de zon naar de horizon verdwijnt.

Nog even vrij en licht,  weg van de ruwe werkelijkheid, genieten van al het schoons van het Wad.



Kwartels met amandelsaus en ei



Vol verlangen naar haar geliefde, de onbereikbare Pedro, staat Tita kwartels te koken. Al haar liefde en vergeefs smachten vermengen zich met de ingrediënten van de maaltijd. Alle gasten die de smaakvolle kwarteljes op eten, verlangen spontaan naar de liefde en  haar zus stort zich spontaan in de armen van een revolutionair. Dit prachtige verhaal over verlange en eten als magisch bindmiddel is van schrijfster Laura Esquival (Como agua para chocolate/Roze rozen en tortilla's).

Met deze mooie Pasen voor de boeg kan er nog wel wat magisch verlangen bij. Dus op het menu kwartels met naast amandelen natuurlijk ook ei als ingrediënt. En laat dit kunstwerk nu gemaakt zijn door Maggie van der Kwartel.

Kwartels in amandelsaus
4 kwartels,(je kan ook kip nemen)
1 dl droge sherry
blaadje laurier
2 hardgekookte eieren
handje platte peterselie
1/4 gram saffraan
3 tenen knoflook, gehakt
olijfolie
handvol witbrood in stukjes
2 dl kippenfond
15 blanke amandelen

Bak de amandelen en de knoflook in olie tot knoflook begint te kleuren, voeg brood toe en bak even mee. Haal uit de pan en en doe in blender. Voeg fond, saffraan en peterselie toe en draai tot het glad is.

Bak in dezelfde pan de kwartels aan in nieuwe olie. Voeg sherry en saus uit de blender toe, plus laurier en zout. Dek af en laat op laag vuur 20 minuten garen. Wrijf de eierdooiers fijn en roer ze vooor het serveren door de saus. De eiwitten kan je gebruiken om te garneren.

met dank aan Paul

Vleselijke liefde



Laatste maaltijd op de Titanic

Negenennegentig jaar geleden zonk de Titanic (14 april 1912). En niet alleen het orkest speelde door, maar vlak voor het schip op de onverwachte ijsberg stuitte werd er op het upperdeck ook uitgebreid gedineerd met een tiengangenmenu.

Eerste gang
Oesters

Tweede gang
Consommé Olga

Derde gang
Gepocheerde zalm met mousseline saus

Vierde gang
Filet Mignons
Kip Lyonnaise
met groenten

Vijfde gang
Lam met mintsaus
Gebraden eend
Sirloin steak
diverse groentes

Zesde gang
Romeinse Punch

Zevende gang
geroosterde duif

Achtste gang
Koude asperges met vinaigrette

Negende gang
Fois de Gras paté met selderij

Tiende gang
Waldorf Pudding
Perziken in Chartreuse Jelly
Chocolade & Vanille Eclairs
Ijs

En daarna nog wat kaas  met fruit en dan koffie met sigaren. Toch een stuk beter dan de laatste maaltijden die de mensen voor hun doodstraf lijken uit te kiezen.

Franse vissen zwemmen niet

 

De Franse kunstenaar Eduard Martinet  struint alle rommelmarkten af op zoek  naar bijzondere metalen onderdelen. Ook sloopt hij graag delen van oude boten en auto's. Met allerlei metalen onderdelen maakt hij, zonder te lassen of te solderen, wonderlijke insecten, reptielen en vissen.

Een echte vis hoort te zwemmen zegt men wel. Vandaar een recept voor een visje van de markt. De vissen van Martinet laten we met rust, die zijn alleen voor het oog een smakelijk hapje.

Visje met citroen/kappertjesaus

4 stukken zeeduivel/kabeljauw

rasp van 1 citroen en het sap ervan
1 glas witte wijn
2 knoflooktenen
olijfolie
3 eetlepels kappertjes
peterselie
peper en zout

Pureer voor de saus, de wijn samen met de citroenrasp, citroensap, de knoflooktenen en wat peper en zout met een staafmixer heel fijn. Zet deze apart.Bak de stukken vis in wat olijfolie op middelmatig vuur tot ze aan beide kanten wat bruin zijn.

Giet de saus over de vis en laat alles op een zacht vuur een aantal minuten koken tot de vis gaar is. Draai regelmatig de vis voorzichtig om. Leg de vis in een mooie schaal, garneer met de kappertjes en wat peterselie en dien onmiddellijk op.