De laagvliegende sterns begroeten ons als we aan boord stappen bij Jan Rotgans. De zon is al warm; zonnebrand is hard nodig voor onze nog tere winterhuidjes. Bovenop de boot kijken we hoe de netten worden uitgezet. Voor een platvisje is het nog te vroeg in het seizoen. De meeuwen vliegen teleurgesteld weg.
Gelukkig voor ons is de grijze garnalenvangst wel succesvol. Zilverkleurig springen ze uit onze handen tijdens het sorteren. Dat wordt flink pellen. Maar nee, tot onze verrassing worden ze gebakken in olijfolie met wat knoflook en zout. In minifrietzakjes peuzelen ze in zijn geheel op. Mmmm, smaakt goed met een eerste biertje of een glaasje witte wijn. De variant met Provencaalse kruiden bevalt minder. Zulk puur vers spul heeft maar weinig nodig. Even zwaaien naar de lepelaars.
Het Wad stroomt leeg en de eerste zandplaten worden zichtbaar. We waden door het water, maar de lieslaarzen laten we uit. Broekspijpen op en de tenen verdwijnen in het zwarte slik. Mosselbanken verbergen oesters. Beetje limoensap en de zee komt zo binnen in de slokdarm. Met onze vingers zoeken we onder de lichtgrijze plekjes naar kokkels voor de avondmaaltijd, terwijl de zon naar de horizon verdwijnt.
Nog even vrij en licht, weg van de ruwe werkelijkheid, genieten van al het schoons van het Wad.
1 opmerking:
hmmm heerlijk die garnalen. Wij eten het hier elke week!!
uhmm wat duurde het lang voor ik hier kon reageren..huh..raar he??/
Ik heb nu mijn googleaccount gebruikt want via mijn url werkt ie niet meer...strange, toch??
groetjes van MaaNtje
Een reactie posten