Sinds 1907 dartelen wilde zwijnen rond in de Nederlandse loofbossen. Met hun grote slagtanden en grappige staartjes zoeken ze naar kastanjes, knollen, eikels; maar ook een knaagdiertje gaan ze niet uit de weg. Ze doen het goed hier, de populatie groeit ieder jaar fors. Ze kunnen dan ook wel 12 kinderen tegelijk krijgen. Een tepel per big.
Officieel mag er niet op ze gejaagd worden, maar iedere jaar worden er flink wat afgeschoten (wildbeheer), zo´n 2000 per jaar. Het vlees kan je in de herfst vinden bij de poelier, soms met kogeltjes er nog in.
Ze smaken goed, een stuk beter dan een productievarken. En zeker als je er lekkere kruiden aan toevoegd. Salie, een wat vergeten kruid, smaakt er bijvoorbeeld heel goed bij. In een handomdraai heb je een feestelijk maal op tafel.
Wildzwijn met salie
500 gram Wildzwijnrugfilet/of zwijnshaas in reepjes 1cm dik.100 gram gerookt spek/spekblokjes
2el olijfolie.
2 rode uien aan halve ringen gesneden.
2 teentjes knoflook gehakt.
50 gram zongedroogde tomaten in stukjes.
2 el.bloem.
1/2 blokje kipbouillon.
100 ml sherry.
100 ml slagroom.
2 el fijngehakte salie en wat reepjes voor garnering.
100gram zwarte olijven in schijfjes.
Bak het spek krokant in de olie.Voeg de ui, knoflook,en gedroogde tomaat toe en bak 5 minuten mee.
Bestrooi de reepjes wildzwijn met zout en peper en de bloem. Bak ze mee met het spek en de uien tot het begint te kleuren.
Los de kipbouillon op in 100 ml heet water en schenk dit met de sherry en de room in de pan.
Voeg de salie en de olijven toe en roer tot het geheel begint te binden.
Laat alles nog 5 minuten oplaag vuur pruttelen.
Bestrooi met reepjes salie en serveer met verse parpadelle of tagliatella. Maar bij puree past dit maaltje ook heel goed.
1 opmerking:
Hallo Zilte Zee, lekker recept. Wel wat kanttekeningen bij het verhaal.
Varkens (wilde zwijnen) mogen inderdaad niet bejaagd worden. Als ze in Nederland wel geschoten worden is dat onder de noemer "schadebeheer". Niet dat ze daar minder dood van gaan, maar in je stuk is het net alsof de regels aan de laars worden gelapt.
Verder schiet men niet met "kogeltjes", maar met grootkaliber munitie, die er als het goed is aan de andere kant weer uitkom. Omdat de meeste kogelmunitie loodhoudend is, is het wel de bedoeling dat stukjes die van de kogelpunt af komen niet in het vlees te laten zitten.
Eet smakelijk!
Een reactie posten